Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Sonucu ölüm olan hastalıklar da dahil tüm ölümlere bir çok isimler verilmiştir insanlar tarafından. Kimse aslında ölüm olayının içinde azrail a.s. olduğunu düşünmez mesela. İşte hastalanmasaydı şöyle olurdu böyle olurdu gibi konuşmalar bile gerçekleşir.

İnsan yaşadığı için ölmez.
veya
hastalandığı için
veya
araba çarptığı için
veya
yanlış zamanda yanlış yerde olduğu için ölmez insan.

Ölüm zamanı geldiği için ölür. Buna insanlar ECEL ismini koymuştur. Fazla kurcalamaya hiç gerek yok bence. Yani çok farklı anlamlar çıkarmaya da gerek yok. Uyku tedavi etmez. İnsanın ömrünü de uzatmaz. Uyku zaten insan vücudunun fonksiyonlarını yarıya indirme halidir. Yarı ölüdür bile diyebilirsiniz. motor soğutma da diyebilirsiniz.

Yazar bir cümle kurdu diye " vaaay acaba burda bir şey mi anlatmak istedi acaba " demenize gerek yok. Nacizane fikrim budur. Vesselam... (üslubumu dikkate almayın lütfen :)

Yaşamın bir hastalık olduğunu düşünmek belki de hastalıklı bir düşünce ama öte yandan soyut bağlamda yaşamlarımızın her dem bir sıkıntı, bir buhran, bir koşusturmaca ve bir mücadele olduğu göz ardı edemeyiz, ki bu da hastalık tanımını kendi içinde paradoksal bir bütünlüğe iter gibi geliyor bana.

Gerçekten ölüme ulaşan bir süreç olduğu için ve kesin bir süresi olmadığı için yaşamın bitimine neden olanın hastalık olduğunu düşünmek, bin yıllardır kendimize söylediğimiz bir yalan olabilir. Bunu benimsiyorum. Ölümsüzlük hayalleriyle donatılmış varlıklarız nihayetinde ve yaşam inadına bu hayallerle dalga geçiyor.

Bu iki cümle beni oldukça düşündürmüştü. Başka kitapseverlerin yorumlarını merak ediyorum bu düşünce hakkında doğrusu.

"Hasta olduğun için değil, yaşadığın için ölürsün. Yaşam, her gece uyku tarafından geçici olrak tedavi edilen bir hastalıktır."