Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Bazen ne yaptığının farkına varmak ve yüzleşmek; onu yapmaya duyulan ihtiyacı şiddetle azaltır.
"kimileri 'sev beni!' diye bağırır, ötekiler 'sevme beni!' diye. ama en kötü ve en mutsuzu olan bir bölümü de 'sevme beni, yine de bana sadık kal!' diye. ne var ki, doğruyu hiçbir zaman kesin olarak anlayamayız, her varlıkla buna yeniden başlamak gerekir. yeniden başlaya başlaya, alışkanlıklar edinilir. kısa zaman sonra söylem düşünmeden gelir size, arkasından da refleks gelir: bir gün gerçekten arzu etmeden alma durumunda bulunursunuz."
(Düşüş)
İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır. Halbuki tersine, her şeyin çok basit olduğunu görmekteydim.
...Fakat herkes bilir ki hayat,yaşamak zahmetine değmeyen bir şeydir. Aslında otuz ya da yetmiş yaşında ölmenin önemli olmadığını bilmez değilim;çünkü her iki durumda da gayet doğal olarak başka erkeklerle başka kadınlar yine yaşayacaklar ve bu,binlerce yıl devam edecektir. Sözün kısası,bundan daha açık bir şey yoktu. Şimdi ya da yirmi yıl sonra olsun,ölecek olan hep bendim.- Yabancı
"Allahaısmarladık, umut, umutla birlikte korku, pişmanlık, sizlere de allahaısmarladık... Kötülük, iyiliğim ol benim." Alçaltılmış suçsuzluğun çığlığıdır bu.
(Başkaldıran İnsan)