Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

İsmini hiç bilmediğim ve sırf kitabın ismi enterasan geldiği için Emin Gürhan İSKENDER'in "FÜG" isimli kitabını aldım. Önsöz kısmının başında yazanlar günümüzün değer yarğılarını başka bir gözle anlattığı için kitap hoşuma gitti. Giriş kısmında kelimesi kelimesine şöyle yazıyordu; "İçsel duygularımızı, elemlerimizi, kederlerimizi ifade etmekten çekinir olduk! Hiç bilmediğimiz tuhaf bir yapıya büründük! En yakınımızın ne durumda olduğunu bilmeyen yabancılardan olduk! Yapaylaşan sohbetler ve sahte ilişkiler üzerine hayatımızı inşa eder olduk! Selamı çok gören, küçük bir tebessümü esirgeyenlerden olduk! Topluma karşı tepkili, güvensiziz ve içe dönük ruh haliyle kendi kabuğunda yaşayanlardan olduk! Kavramların içini boşaltarak hakikatten uzaklaşanlardan, kendi meşgalesinin peşinde koşanlardan olduk! Özünü kaybeden bencil bir yapının içinde patinaj çeker olduk! Kısadan ifadeyle; “İki gözümüzle tek gördüğümüz halde şaşı olduk.”

Kitabın diğer iç kısımında yazan bu kelimeler beni çok etkilediğinden ve güzel şeylerin paylaşarak artacağına inandığımdan tartışmaya açmaya çalıştığım şey şöyle;

Günümüz toplumunda iletişimede ve lisanımıza (dilimize) dikkat etmeyoruz. Sorumsuz kişilik hallerine bürünüyoruz. Normalde, gönlümüzden çıkarak dilimize gelmesi gereken kelimelerin, dil ile gönül arasındaki bağını kopartıp attık. Gönlümüz katı, dilimizi açı bir hale getirdik. Mutasavvıfların “Söz kalpten çıkarsa kalbe gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz.” sözünün, derin anlamı olan gönül dilinin, aşk ve sevgi dili olduğunu unuttuk.