Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Bazı insanlar birbirlerini buldukları an kaybetmiştir
Ama bunu anlamları bir ömür sürebilir
Bu yüzden,
Kimseyi onun ömrüne yapışır gibi SEVME!!!
Dikkat et. Aşk azla yetinmez çünkü...
Ve sadakat ASLA yapışmak değildir...
“Bir gün aradığın insanı hayatına alırsan sakın ona nefesim deme! Aldığı her nefesi geri veriyor insan...”
Sevdiğinin ışığında gülümserken, birden kendi karanlığında ağlamaktan daha da acı olanı; bir zamanlar sığınağın olan o ışığın, şimdi başkalarının karanlığını aydınlattığını bilmekti. Onu, başkasına gülerken görmek en çok seni ağlatırdı. Aşk, bir kelimeyle kendini yıkmaktı.
Her şeye rağmen en güzel yanlışımdın sen. Aşka ettiğim yeminleri sende bozmuş olmanın en tatlı hayal kırıklığıydın. Asıl dert, derman diye verdiğindi. Verdiklerini de alarak gittin. Aynı şiirin farklı satırlarıyız şimdi.
Eğer aynı şehirde yaşıyorsanız, geçmiş bir türlü geçmiş olmaz.
Hayır!
Şehir onu hatırlatmaz; şehir zaten onun yokluğudur.
Aşkta, acısı kadar tecrübelidir insan. Aşk acısı sayılarla değil, derinliklerle ölçülür. İnsan kalbinden kaç kişinin gelip geçtiği değil, kimin hangi derinlikte iz bıraktığı önemlidir.
Gizli aldatmalar, sevdiğin insanı ‘üzerine basmadan’ çiğnemektir.
Her gözyaşı yenilgi değildir. İnsan bazen daha fazla dayanabilmek için ağlar.
BUKRE