Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar
Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Tür: Genel | Açılış, 27 Mayıs 2012
Barış Bıçakçı'nın Naif Kaleminden Can Alıcı Satırlar
Tartışma Cevapları
« geri
1 2
ileri »
Kendimi korumayı beceremiyorum, diye düşünüyor, kendimi korumak utanılacak bir şeymiş gibi geliyor.
-bir süre yere paralel gittikten sonra
Oysa çok geçti, bilmiyordu ki çok geçti! Olan olmuştu … Böyle şeyler çocukken olur ve bir daha da silinmez. Terk edilmekten korkmak … Korktuğun şey balına gelince de kendini cezalandırmak … Böyle şeyler çocukken olur, bir daha da silinmez.
- bir süre yere paralel gittikten sonra
Bu yorum silinmiş
"Bir öğleden sonra sahilde oturmuş kitap okurken koşarak önümden geçtiğini gördüm, Biraz ileride durup geri döndü ve 'biliyor musun,' dedi nefes nefese, 'Emre'nin ayağına deniz kestanesi battı!' 'öyle mi!' dedim, Onun hoşuna gideceğini düşündüğüm şaşkın bir yüz ifadesi takınarak, 'peki şimdi nerde?' 'ayağında!' diye bağırdı çın çın, sonra da yine koşarak uzaklaştı. Ah, öznelerin farklılığı öldürecek beni. o zaman çok güldürmüştü ama şimdi öldürecek. Herkesin cümlesi aynı bile olsa öznesi farklı. Ve gramer hiçbir işe yaramıyor. gravyer bile daha iyi olabilir. demek istediğim, özne hiçbir zaman ben olamadım. özne hep bir deniz kestanesiydi."
Oysa çift olmak güzeldir. Çiftleri izlemek seyretmek hiç hoş değildir, bunda Sulhi'yle hemfikiriz, seyredenin bir tarafı buz keser. birbirlerine durmadan "canım, yavrum, bebeğim, güzelim, sevgillim, aşkım" diye seslenen bir çifte ne kadar yaklaşabilir ne kadar yakın olabilirsiniz?
Sevgililerin üçüncü şahıslar için, geniş bir araziyi dikenli telle çeviren, sonra da bir sürü eli silahlı adam yerleştiren çokuluslu bir şirketten ne farkı var?
''Biz bu dünyanın en çok ihtiyarlarını sevmedik mi?''
"Edebiyatla hayat takım kurup futbol maçı yapsalar, hayat üç çeker edebiyata!
Böyle bir duruma ancak Oğuz Atay ve kahramanları dayanabilir."
Bizim Büyük Çaresizliğimiz'den:
"Lise fizik kitabımızın kapağındaki bilye gibi, biz de yere her çarptığımızda daha az yükseliyorduk. Sonunda, bir süre yerle bir gidip durduk. Ayrıldık." (s. 36)
"Evet, diyor Ender, bazen edebiyat hayattan daha açıklayıcıdır." (s. 37)
"Elimi daldırıp bir avuç dolusu kayısı çekirdeği aldım. Birkaç tanesini aylandıza doğru fırlattım. Düştükleri yerde ağaç çıkarsa acı olacaktı meyveleri." (s. 103)
"Yaptıklarımızı olumlayan yasalar buluyoruz; sanırım aklımız böyle işliyor: Buyurgan iç huzurumuzun boynu bükük kölesi olarak. (Çetin, burayı anlamadıysan lütfen üşenme, bir kere daha oku!)" (s. 106)
''Hayatımızın, uzun mihnet, lezzetsizlik, renksizlik ve keder devrelerinin arasına serpiştirilmiş kısa saadet dakikaları...'' (s. 139)