Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
"Terk edilirken görüşürüz kelimesi kadar acıtan birşey yoktur hayatta. Öldürdüğü yetmezmiş gibi, bir de umut verir adeta."
YALAN
Ayrıl ayrıl bıktım sevdalardan
Ne fark eder sen bıraksan ben bıraksam
Bırakmayan hüzün yakamı
Bıraktım ölmesi muhtemel sevmeleri
Yaktım bir bir
Yalandan güldüğün resimleri…
ISLAK İSTANBUL
Gittiğinden beri yalnız yanaklarımdı ıslak
Herkes bana bakardı sokaklarda
Bir gün gelirsen bu şehre …
Herkesten özür dile
Sayende yalnız yanaklarım değil
Artık İstanbul da ıslak.
DÜĞÜM
Birilerine ismini söylesem
Kaybolup bitecek gibisin
Boğazımda düğümsün
Yutkunsam gideceksin
Yutkunmasam ölürüm.
ELDİVEN
Demirden soğuk ellerin
Bakışlarında kar yağışı
Soğuktan yanan sözlerin sahibi sen
Belki hep bu yüzden
Senli her cümlede bir eldiven.
"Gel dedim. Uzak dedi.. Bilemedi.. Gün gelecek, uzak dedigi kadar bile yakın olmayacağım o'na."
İNSAN’IM
Nerede yalnızlık görsem
Ucundan alırım bir parça
Sahibine ağır gelmesin diye
MAHÇUP
Adımın bazı kağıtlarda
Adının altında yazılması bile artık beni
Mutlu ediyorsa
Bu
Benim utancım değil
BEN ≠ SEN
Ben seni seviyorum
Sen gezmeyi , senin hep gittiğin yere
Ben hiç gidemiyorum
Öylece durmayı seviyorum ben
Durup ardından bakmayı
Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan
Yaprak seviyorum ben yaprak
Kuru yaş ayırmadan
Sen ezmeyi seviyorsun neye bastığına bakmadan.
BEN SANA YANARKEN …
Gözlerine bakarken umurumda değil mevsimler
Gülüşün hep deniz kenarı bana
Sen bir adım attığında göreceksin
Elinde balonlarla bekleyen o adam benim
Aldığım en derin nefessin sen , sana yanıyorum
“ Ben sana yanarken şimdi … sen kim bilir nerede üşüyorsun “