Herkesin bir öyküsü vardır ama herkesin bir şiiri yoktur der Özdemir Asaf. Yazdığınız ya da sevdiğiniz şiir paylaşımlarıyla belki de kendi şiirimizi burada buluruz. Sevgilerle..
"Gürültü ve karmaşanın ortasından sakince geç, sessizlikte ne büyük bir huzur olduğunu hatırlayarak...
Mümkün olduğunca ama teslim olmaksızın herkesle iyi geçin.
Doğru bildiğini sesini yükseltmeden ama açık seçik dile getir ve diğerlerine de kulak ver; ne kadar pırıltısız görünse de onların da bir hikayesi vardır.
Gürültücü ve saldırgan insanlardan uzak dur. Çünkü onlar özüne sıkıntı verirler.
Eğer kendini başkalarıyla kıyaslayıp durursan mutsuz ya da kendini beğenmiş olursun.
Çünkü her zaman senden daha iyi ya da daha kötü durumda birileri olacaktır.
Planların kadar gerçekleştirdiklerinden de zevk al. Kariyerine ilgini kaybetme; ne kadar basit olursa olsun, zamanın değişen değerlerine karşı gerçek hazinendir.
İşinde temkinli ol, dünya sahtekârlıklarla doludur. Fakat bu temkinliliğin, sahip olduğun meziyetleri kullanmanı engel olmasın; çok insan yüksek idealleri için çırpınır ve hayat her yerde kahramanlıklarla doludur.
Kendin ol.
Özellikle sevmediğin halde seviyormuş gibi davranma.
Aşka kırgında olma çünkü bütün hayal kırıklıklarına rağmen aşk çimenler gibi yeniden doğar hiç beklemezken.
Yılların geçişine saygı ile boyun eğ ve asaletle terket gençliğin heveslerini.
Ruhunu güçlendir beklemediğin anda gelen talihsizliklere karşı seni koruması için.
Ama bu karanlık hayallerle kendini üzme.
Pek çok korku bitkinlik ve yalnızlıktan doğar. Kendine karşı nazik ol. Sen de bu evrenin çocuğusun, en az ağaçlar ve yıldızlar kadar.
Sen fark etsen de fark etmesen de evren olması gerektiği gibi hareketine devam ediyor zaten.
Bu yüzden Tanrı'dan her ne anlıyorsan onunla barış için ol.
Çabaların ve emellerin ne olursa olsun hayatın gürültülü karmaşasında barış ve huzuru kalbinden hiç eksik etme.
Bütün basitlikleri, yıpratıcılığı ve hayal kırıklıkları ile bile dünya çok güzel.
Neşeli ol.
Mutlu olmaya çalış.."