hepinizin bildiği gibi kötü sonlar hepimizin kalbini parçalıyor . kendimi 2 gün boyunca kitabın etkisinden kurtaramıyorum . özellikle esaret diye bir kitap vardı o kitabı o kadar çok aradım ve bekledim ki ... neyse sonunda kitap geldi güzel güzel okuyorum . yazarı tebrik edicem bu kadar güzel bir aşk oturttuğu için jag ile vi'nin aşkını o kadar güzel işlemiş ki kadın .sonra babası kitabın sonunda kızın hafızasını sildi (jag ile olan kısmı çünkü kendi için kızını kullancaktı ne için demeyi okuyun ) işte kızı başkasıyla nişanlandı sonra birine ve birine çok değer verip aşık olduğunu hatırlıyo ama yüzünü çıkaramıyor ve ismini hatırlamıyor sonra babasının istediği nişanlısı kızı götürüyo yemeğe orda bitiyo . depresyona gircektim sinirden ondan sonra yazarı boğasım geldi ne olurdu ikisini buluştursa kız hatırlasa !? hala içim bin parçaya ayrılıyo tanrıça serisinden ışık tanıçasının sonunda ağladım o da kötü bitti . kendimi sürekli titaniği izlyo gibi hissettim :(
ben aslında yukarda da söylediğim gibi esaret kitabın sonunu sevmemiştim ama eyer bir kitabın sonunu değiştirebilseydim senden önce ben 'nin sonunu değiştirirdim . çünkü eyer ben yazsaydım will intihar ettiğinde kıza bir şişe içirtirdim ve o da ölürdü . sonra ruhlarını cennette birleştirirdim ve will'in bacakları ve elleri turp gibi olurdu . böylece will de istediğini yapabilirdi . bence böyle bitseydi çok harika olurdu ...bacakları tutardı ve her zaman istedikleri aşklarını yaşayabilirlerdi . oysa yazar onları ayırdı . çok üzülmüştüm intahar ettiğinde ağlamaktan gözlerim şişmişti şimdi bile üzülüyorum ya ...
grange'ın kitaplarının sonlarını değiştirirdim. adam olayları mükemmel anlatıyor ama sonları sönük kalıyor gibi
_dr.coffee'den sevgilerle