Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...

Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)


Tür: Genel | Açılış, 27 Mayıs 2012
<< tüm tartışmalar

Ece Temelkuran - Alıntılar

Tartışma Cevapları
« geri ileri »

1 ile 8 arası cevap gösteriliyor, toplam 8 cevap.
5 kişiden 5 kişi beğenmiş.

"Biz, çok güldüğümüzde daha gülerken ağlayacağımızı düşünüp suratını asan insanlarız. "

12 yıl, 5 ay     
3 kişiden 3 kişi beğenmiş.

"Ne yaparsan yap sadece bir hikaye kalıyor geriye. Anlatılınca yalan gibi,hiç olmamış gibi gelen."

12 yıl, 5 ay     
3 kişiden 3 kişi beğenmiş.

"Hayatlar evler gibi olabilse keşke. Kapısına kilit vurup biraz dışarı çıkabilseniz. Selam veren tanıdıklara, 'kusura bakmayın ben bir süreliğine ben değilim, kendim de. Tatildeyim' diyebilseniz. "

12 yıl, 5 ay     
3 kişiden 3 kişi beğenmiş.

"Sakın," dedi kendine, "korkma." Bir hafta önceydi, anlamıştı. İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde, "Korkma," desin diye..


Muz Sesleri

12 yıl, 5 ay     
2 kişiden 2 kişi beğenmiş.

"Herkes kendi günahını unutur,ama kimse alacağı intikamı unutmaz. "

12 yıl, 5 ay     
2 kişiden 2 kişi beğenmiş.

"Kadınlar, dünya üzerinde yaşayan, verilmiş sözlere inanan son canlı türüdür."

12 yıl, 5 ay     
1 kişiden 1 kişi beğenmiş.

Öyle bir suçluluk duygusu var ki bende, yemeğin yemediğim yarısının bile kalbinin kırıldığını düşünüyorum.. Böyle yaşamak kolay olmuyor elbette.. İnsan, yaşamayı becerebilenlerin karşısında donup kalıyor.. Yani merak ediyorum, insanlar nasıl oluyor da yaşamaya ara vermek istemiyorlar.. Bana gelince, ara vermek bir yana, yaşamak istediğimden bile o kadar emin değilim.. O tür bir saplantım -ya da kararlılığım diyelim- hiç olmadı.. Kendimi dünya için o kadar zorunlu veya yararlı da görmüyorum üstelik.. Soğuk makarna gibiyim, ne dünyaya zarar vermek istiyorum ne de büyük bir yarar sağlamak gibi önlenemez bir isteğim var.. Var olmak, o kadar da heyecan verici gelmiyor bana.. Buna karşılık, yok olmanın da anlamlı bir yanını göremiyorum.. Tavşan boku gibiyim bir bakıma; kokmaz, bulaşmaz.. Sizin anlayacağınız, eğer ölümü anlamlandıran yaşadığınız sürece yaptıklarınızsa, pek şansım yok..


Bütün Kadınların Kafası Karı

12 yıl, 5 ay     
0 kişiden 0 kişi beğenmiş.

" Nasıl, biliyor musun Filipina? Büyüyünce güneşe bak, anlayacaksın. Işığın izi kalır gözde, kendi kadar, kendi biçiminde. Kör bir leke bırakır neye baksan. "

12 yıl, 1 ay     
« geri ileri »
Bu gruba katıl!
Grup Kütüphanesi
Tüm Gruplar