Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

"Bana insanlardan mı bahsediyorsun?" demişti. "İnsanlar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değildir."



"Hakikaten şu insanlar pek müz'iç mahlûklardı. Kendi akıllarının üstünlüğüne inanarak başkasına öğüt vermekten vazgeçmiyorlar, fakat kendi gülünçlüklerini, zavallılıklarını da bir türlü idrak edemiyorlardı."



"-Kendi kendisini eve hapsetti. Bir yere çıkmıyor. -Neden? -İnsanlardan iğreniyor. Kimseyi görmeye tahammülü yok."

"Kendisini insanların bu kadar çirkefleştiği bir asırda dünyaya getiren kadere lanet ederek dinlenmek ve toparlanmak istedi."



"Bazen sözle ifade edilemeyen şeyler gözlerle ifade edilir. Şimdi öyle bir anda bulunuyorlardı. Bazen sert bakmasına rağmen saygılı olan gözler bazen en nazik bakışlarla hakaret edebilirler."





"-Askerlik öldü general! Sinsi siyasetçilere sırf üniformalı oldukları için asker diyemem!"




"Bu muamelelerden ve insanların topyekûn kahpeleşmesinden sonra artık onun ruhu ölmüştü. Ruhsuz bir ceset içinse üzülmeye değmezdi."

"Senin herkes dediğin kalabalık içinde cahilleri, hainleri, budalaları bol bol barındıran bir kuru gürültüdür.
...
Çünkü herkes dediğin şey bir hayvan sürüsüdür."





"Bir insanın kendine kızması kadar yıpratıcı şey pek azdır. Zaten Selim yıllardır yıpranıyor, yıpranıyordu. Bu yıpranış tabiat kanunlarına uygun olan yıpranıştan büsbütün başka bir şeydi. Bunaltıcı bir duygu idi. Kimseye, Ayşe'ye bile bunalıyorum diyememek ise ayrı bir dramdı."

'' Heybetli ses üçüncü defa sordu :
-Ne diyorsun Selim Pusat?
-Doğrudur!
-Bütün olanların ilk sebebi senin kralcı oluşun mudur?
-Evet!
-Bunu İlk günah diye kabul ediyor musun ?
-Asla!
-Neden?
-Bütün o muhteşem kralları sen yarattın! ''

''-Prensesim, dedi. Bunun klasik bir tek çaresi var. Fakat o çare de hemen daima nazari kalmıştır.
-Nedir?
-Işığı bastıracak daha parlak bir ışık...
-Öyle bir ışık var mı?
-Var.Fakat o kadar yüksekte ki düşünmek bile çılgınlık olur.
Leyla gözlerini Pusat'a dikerek birkaç saniye baktı. Sonra kendisini dayanılmaz derecede güzelleştiren gülümseyişiyle :
-Müsaade ediyorum. Beni sevebilirsiniz! dedi.''

''Sevilen ne kadar güzel ve çekici olursa aşk da o kadar şiddetli ve uzun olur. Bazı kadınlar veya kızlar bilmeden karşısındaki erkeği delirtir. Bazıları sanatkardır. Bunu bilerek yapar. Kadın, oldukça iptidai bir yaratıktır ama erkeği sürüklemek bilgisinde çok ustadır. Vuslattan, sonra erkeğin bıkacağını sezdiği için onu daha çok bağlayacak türlü hünerler gösterir. Böylece aşk olgunlaşır. Sözün kısası, şairin dediği gibi : Mecnun'a cihan dopdolu Leyla görünürmüş.''

''Evet yaşansın...Ciddi maksatlar kaybolsun. Yalnız eğlenilsin ve kudurmuş kart köpekler zevk felsefesi uğruna torunu yaştaki kızlara sarkıntılık etsin, değil mi ? ''


''Yaşamak için muhakkak bir millete mensup olmak mı lazım, Selim beğ?
-Elbette. Hayvanların milliyeti olmaz!''

''İnsanlar acayip yaratıklar. Bir şeyi bir defa nasıl bellerlerse sonuna kadar öyle gidiyorlar. Artık hiçbir şey onların gözünü açmıyor''

''İnsan gözüyle gördüğüne de inanmayacaksa görmenin manası kalır mı? Bu doğrudan doğruya ilk inanca sadık kalmanın neticesidir. Yani insanlar bir nevi hastadır.''

''Çünkü onlar zaten yoktu. Onlar hiçbir zaman yoktu. Çünkü yanlış ve yalan davalar daima parlak gözükür. Fuhşun felsefesini yapmak, namusun müdaafasını yapmaktan daha kolay olduğu gibi...''


''Kanuni Sultan Süleyman hakkında fikrin neidr ? Edebiyatçı olmak dolayısıyla belki bunun üzerinde durmadın. Duranların düşüncesi nedir ? Niçin bütün yaptıkları hakkında aynı bilgiye sahip olan insanlar onun hakkında zıt fikirler yürütüyor ? Oğlunu öldürttüğü için küçük müdür ? Hürrem Sultan'a esir olduğu için zayıf mıdır ? Kanun ve nizam adamı olduğu için büyük müdür ? Ülkeler aldığı için kahraman mıdır ? O serseri ve dalkavuk Devşirme'yi yükselttiği için alçalmış mıdır ? Görüyorsun ki tarihin ışıldakları altındaki bir adam için bile ölümünden beri aşağı yukarı üç buçuk asır geçtiği halde değişmez hüküm verilemiyor. Çünkü herkes hadiseyi yalnız kendi görüş noktasından seyrediyor. Acaba kahraman şehzadesini öldürmekte haklı değil miydi ? Hürrem Sultan'a esir olması tabii sayılmaz mıydı ? Devşirme İbrahim'i önce yükseltip sonra idam ettirmesinde yüksek bir devlet politikası yok muydu? Bunlar o kadar düşünülmüyor..''

''-Daha tuhafı var. Felsefe öğretmeni anlatıyordu. Geçen devrelerin birinde, Kant idealist midir, realist midir sorusuna bir kız ''Kant ne realisttir, ne idealisttir; Kant Alman'dır'' diye cevap vermiş.
Pusat istihza ile Ayşe'ye baktı :
-Öğretmen de buna gülmüş, değil mi?
-Elbette.
-Ben öğretmeni daha gülünç bulurum.
-Niçin?
-Çünkü idealist veya realist olmak Kant'a başkalarının yakıştırdığı sıfatlardır. Bu bakımdan şüphelidir. Alman olmak iste tabiatının ona verdiği kesin ve su götürmez sıfattır. Bu bakımdan kız haklıdır.''