Okuma Kulübü

Gördüğüm kadarıyla Elif Şafak'a karşı bir ilgi var, o zaman en son kitabı İskender'i haziran ayına uygun gördüm. katılan varsa, buyursunlar.
İyi okumalar..

Bu etkinlik sayesinde okudum yorumlarim. :)
Okumak isterseniz buyrun, http://tuvaleetkagidi.blogspot.com/2012/06/elif-safakiskender.html

Geçtiğimiz yıl okumuş ve blogumda ona dair bir yazı yayımlamıştım. İyi okumalar...
http://keyfimizvebiz.wordpress.com/2011/08/02/elif-safaktan-iskender/

Bu kitabı büyük bir hevesle okudum. Beklediğim gibi bir kitap çıktı. Başlangıçta olayları anlamakta güçlük çektiğimi söyleyebilirim. Kitabı okurken durmadan soy ağacına bakmak durumunda kalıyorsunuz. '' O kimdi ya, bu kimdi?'' gibi söylemlerde bulunabilirsiniz.
Kitap bölümlere ayrılmış, her bölümde farklı karakteri ele alıyor Şafak. Anlaşılması kolay cümleler kuruyor, saf ve berrak bir üslubu var.
Kitabın sevmediğim bir yanı ön kapağındaki Elif Şafak fotoğrafı. Çok anlamsız buldum açıkçası. Ön kapağı daha güzel olabilirdi. Mesela Aşk romanın ön kapağı harikulade. İskender karakterini çabucak benimsedim. Kitabın en sevdiğim yanlarından birisi de karakterlerin isim hikayeleriydi. Her birinin adı farklı hikayelerden yola çıkarak konmuş, çok hoşuma gitti.
Cemileyi çok sevdiğimi söylemek isterim, bana çok samimi geldi yaşam tarzı. Okurken kendimden çok şey buldum bu romanda. Özellikle İskender'in Zişanla konuşmaları çok etkileyiciydi.
Zişan karakteri beni çok etkiledi. Romanın en sağlam karakterlerinden biri oydu diyebilirim. Onun dışında romanın sonu beni çok ama çok üzdü. Şok etkisi yarattı diyebilirim. Biraz daha uzayabilirdi sonu. Çabucak bitirmiş sanki sonunu Şafak, bana öyle geldi.
Her şey bir yana kitap bitince bir süre boşluğa düştüm, toparlanamadım. İnsan bu kitabı bitirince kendini kötü hissediyor bir nebze. ''Ne hayatlar var ya'' diyebileceğiniz bir kitap. Okunması gereken bir kitap! :)