Altı ay öncesi ruh halim hala aynı BEN ve hala ayın dem :)
Şu gerçek olmayan yeryüzünde sadece Annem'e güveniyorum...Etrafımda ki kişilere güvenmeyi çok istiyorum ama olmuyor; beni ne kadar çok severlerse sevsinler Ben onları sevemiyorum... Evimde kitaplarımla beraber iken hiç olmadığım kadar huzurlu ve de mutlu olabiliyorum...Ansızın çekip gitmelerde çok hoşuma gidiyor :) Bazen soruyorum kendime: " Son nefesime kadar bu hep böyle mi devam edecek?"