Akurgu Kitap Kulübü

kitabı yeni bitirdim çok akıcı bir eserdi.kesinlikle sıkılmadan okunuyor.konusu hakkında yorumlarımı sonraya saklıyorum okumamış arkadaşlar olduğu için .ama şöyle düşünüyorum yazarın çalkantılı psikolojisi bence kitaba oldukça yansımış.2 ayrı Esther vardı kitapta.
yazarında dediği gibi nevrotik bir Esther.

bence sylvia Plath in kitabı kaleme alırken planlı bir taslak oluşturmamış ..sanki baştan farklı bir hikaye anlatacaktı ama sonradan hayatının karmaşası eserine yansıdı ve konu tamamen değişti.yada sadece okuru ters köşe yapmak için böyle bir yol izlemiş.2. kısım sana gül bahçesi vaddetmedim izleri taşıyor.

Yazarın hayatının da romanla paralellik gösteriyor oluşu sanırım insanları oldukça etkilemiş. İntihar temasını Japon yazarların daha başarılı işlediğini düşünüyorum. Açıkçası kitabın ilk 10 sayfasını okuduğumda "eğlenmelik" bir kitap olduğu hükmüne peşinen vardım. Derinliklerden uzak ilk gençlik dizileri tadında ilerledi. Gariptir ki kitabın ortasından sonuna doğru yazar sanki yazma işini ağır depresif bir arkadaşına devretmiş gibi bir hisse kapıldım. Yazarın, duygu geçişi için okuru yeteri kadar hazırlamadığını düşünüyorum. Satır aralarında feminist ifadeler olsa da zayıf kalmış. Yüzeysel, mesafeli, nedeni anlaşılmayan depresif Esther karakterini sevemedim.
Kitabı akıcı ancak dili ve derinliğini zayıf buldum.
Amerikan Edebiyatında bildiğiniz güçlü yazar tavsiyeniz olursa memnun olurum. Yoksa bu türe bir daha şans vermeyeceğim :)