Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Uzun bir sessizlik oldu. Ka içinde bir huzurun yükseldiğini hissetti: Dünyanın merkezinden o kadar uzaktaydılar ki kimse oraya gitmeyi sanki aklından bile geçiremiyor, bu da dışarıda havada asılı durur gibi yağan kar tanelerinin de etkisiyle, insanda yer çekimi dışında yaşadığı izlemini uyandırıyordu.
yirmi yıl önce oğlunu normal bir hayat yaşasın diye, şiirden edebiyattan uzak tutmaya çalışan Annesi ...
Kar onda hayatın güzelliği ve kısalığı duygusunu uyandırıyor, bütün düşmanlıklara rağmen aslında insanların birbirleriyle benzediğini, alemin ve zamanın geniş, insanın dünyasının dr olduğunu hissettiriyordu ....
"Yalnızlık bir gurur sorunudur; kendi kokusunun içine mağrur bir biçimde gömülür insan. "
Sayfa 247 olduğunu yazmışım ajandaya. Bölüm olarak hatırlamıyorum malesef.
Bazı kitaplar bitmiyor, kendi kendini yaşatıyor akılda.
"Ama İpek hemen gelmedi. Bu da Ka'nın hayatının en büyük işkencelerinden biri oldu. Aşık olmaktan, beklemenin verdiği bu mahvedici acı yüzünden korktuğunu hatırladı."
Okuryazar, paylaştığın alıntıyı görünce şunu hatırladığımı söylemeliyim:
"Aşk zaten her şeyi söyleyebilme isteği değil miydi?"
genede gerçek bir sevgili , bir teselli olabilir.
onun da seni, senin onu sevdiğin gibi sevmesi gerekir ....
her şeyi bilen bir gücün bu bilgiyi bize vermeyerek bu dünyadaki hayatı bir eziyete dönüştürdüğünü hissetti
aşık olmaktan sınırlı aşk hayatlarını yalnızca bir dizi acı ve utançla hatırlayanların kuvvetli içgüdüsüyle ölesiye korkardı Ka
hayatı yapan bütün o küçük şeyleri, hepsinin birliğini ...