Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

"Bu kentin ne çatısını aydınlatan ayları sayabilirsin, ne de duvarlarının gerisine gizlenen bin muhteşem güneşini”

Aklına Nana'nın bir keresinde söylediği şey geldi;her bir kar tanesinin,dünyanın bir yerinde haksızlığa uğrayan bir kadının ağzından dökülen bir ah olduğunu.Bütün bu iç geçirmeler gökyüzüne yükseliyor,bulutlar halinde toplanıyor,sonra minicik parçalara bölünüp sessizce aşağıya,insanların üstüne yağıyordu.
Bizim gibi kadınların neler çektiğinin göstergesi,demişti. Başımıza gelen her şeye nasıl sessizce katlandığımızın.

Canını kurtarmış olmanın bedeliyse,kimin kurtaramadığını merak etmenin ıstırabıydı.

Orada,geleceğin hiçbir önemi yoktu.Geçmişse yalnızca tek bir dersi içeriyordu: Sevgi,insana zarar veren bir hatadır;işbirlikçisi,yani umutsa tehlikeli bir yanılsama.

Pusulanın hep kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima, bir kadını gösterir. Her zaman. Bunu hiç unutma Meryem seninle benim gibi kadınlara hayatta yalnızca bir, tek bir marifet gereklidir, o da zaten okulda öğretilmez.
O da tahammül.
Sabretmek.
Katlanmak.
Sahip olduğumuz tek şey bu yeteneğimizdir. Bir erkeğin kalbi fesat, habir bir şeydir, Meryem. Bir ananın rahmine hiç benzemez. Kanamaz, sana yer açmak için genişlemez.

Belki de yüreksizlerin asıl cezası budur:gerçeği,iş işten geçtikten sonra,artık yapılabilecek hiçbir şey kalmadığında görmek,anlamak.

Her ne kadar güzel anlar sunmuş olsa da,yaşamın ona çoğunlukla zalim davrandığını biliyordu.Ama son yirmi adımı yürürken,keşke biraz daha uzasaydı, diye düşünmekten kendini alamadı.

Nereye giderseniz gidin ulkeniz Pesinizden gelir.artik siz orada yasamasaniz da o icinizde yasar.

Çünkü bir toplumun,kadınları eğitimsiz olduğu sürece başarıya ulaşma şansı yoktur,Leyla. Hiç yoktur.