Kitap Ağacı

ben sevdim, kolay okunan, meraklandıran, sürükleyici bir kitaptı. 2 günde de bitti zaten.
kitabı ilk okumaya başladığımda klasik bir abi - kızkardeş arama, bulma, kavuşma hikayesi okuyacağımı düşünmüştüm ama yanılmışım

khaled hosseini hikayeyi çok daha farklı bir açıdan, direkt iki kardeşin gözünden değil de, bir şekilde bu iki kardeşin yada akrabalarının hayatından geçen insanlar tarafından, 3. şahıslar aracılığıyla ve dolaylı yollardan anlatmayı tercih etmiş ki bence çokda güzel olmuş.
hem hikayeyi arabesk bir anlatımdan kurtarmış, hem de sadece iki kardeşin yaşamına değil; bir çok farklı yaşama tanıklık etmemize olanak sağlamış

ha 4 4 lük bir kitap mıydı? bence değildi, şöyle ki; tüm bu öyküler arasında bir iki tanesi gereksiz ve sonu havada kalmış gibi geldi bana ama yine de, Khaled Hosseini okuduğum bu 3. kitabından sonra, benim için artık ne yazarsa yazsın gözüm kapalı gidip alacağım bir yazar haline gelmiştir

kitabı daha bitiremedim daha, ama çok karışık ve bol karakterli geldi ,bağlantılar zorlayıcı, anlayamıyorsun nereden ne çıkacak diye

Başlarda güzeldi ama yarısından sonrası karışıktı , çok fazla detaya girmiş , sıkıcıydı , beğenmedim...

ve bitti,karmaşık olaylar bütünü bence,kimin nerde,nasıl buluşacağını anlamak biraz zor oldu.beklediğim gibi değildi verhasıl.

Daha bitirememiş olsamda çok kişi var.Hikayeler içiçe gibi ama bir düzende yok sanki:/ Bilmiyorum ben mi kendimi veremedim.Umudum şu son 50 sayfada kitabın beni şaşırtması.Dil akıcı tabiki.Keşke kişi sayısını biraz daha az tutup,hikayeleri bağlantıları daha sağlam hale getirseymiş yazar.

Çok fazla karakterin hikayesinin anlatılmasından dolayı kitap bir türlü beni sarmadı yazarin diger kitaplarini cok severek ve begenerek okumustum ancak bu kitap benim icin bir hayal kirikligi oldu yine de okunmasi kolay ve akici olan bir kitap

Fazla hikaye Fazla kişi .. hikayelerden başka kitaplar bile çıkardı .. kişilerin ucu açık kim nerede kaldı bilinmiyor.. hikayeler güzel ve anlamlıydı fakat bu kadarına gerek yoktu.. Kitapağacı ikinci kitabımızda böylece biter :)

Diğer arkadaşlara katılmamak elde değil..
Hosseini bu kez çok katmanlı,çok karakterli ve oldukça uzun zaman aralıgına dayandırdığı hikayeyi kotarammaış gibi geldi bana:(
Aynı anda pek çok karakteri tanıtmak,bunları uzun sürelere yaymak hem yazar hem de okuyucu için yorucu olabiliyor.Bu kitabı okurken kelimenin tam manasıyla yoruldum.Her yeni bölüm başlangıcında bu kez kimleri tanıyacağız,zamanda ileri mi geri mi gideceğiz ,dünyanın hangi ülkesinden devam edeceğiz diyerek gerildim :) Her hikaye ve hikayelerin odak noktası karakterler başlı başına ayrı bir roman konusu olabilecek kadar derinlikliyken neden hepsi tek bir kitaba sığdırılmış anlayamadım.
Peri-Abdullah-Nebi-Melankolik şair üvey anne-içekapanık üvey baba-Masume-Pervane-Sabır arasında kalabilirdi öyküler.Yunanistan-ABD cografyasında olup bitenler - kahramanların zorunlu yaşlılık halleri zorlama gibi geldi.
Afganistanın siyasi panoraması , orada olup bitenler, dönemin gerçekleri sanırım yazarın diğer 2 kitabında fazlasıyla yer buldugundan bu kez gözardı edilmişti.Bu ise bana göre yazarın ilk kez kitabını okuyanlar için tam bir haksızlıktı!!
IG de yazdığım gibi ; çok satan ve başlangıçta inanılmaz başarılar yakalayan yazarların lanetidir bu;çıta ve beklentiler her daim yüksektir.Hosseini hızlı koşup çabuk yorulanlardan olmaz umarım....

Kitap Afganistan'in Sadbag adlı köyünde başlıyor. Bu köyde yaşayan iki kardeş olan Abdullah ve Peri'nin birbirine olan bağları anlatılıyor.
Peri'nin zengin bir aileye evlatlık verilmesi ve Abdullah'in çektiği acı içimi acıttı.
Kitabın ikinci bölümü geriye dönüyor ve Peri'nin nasıl ve neden Nila Wahdati'ye evlatlık verildiğini öğreniyorsunuz.
Nila eşini kaybettikten sonra daha ufak yaşta olan Periyi de alıp Fransa'ya yerleşiyor.
Nila kendini intihar ediyor. Nila'nin vefatından sonra Peri'nin hayatına tanık oluyor ve yıllar sonra zihninde kalan ufak parçalar ve ona ulaşan biri sayesinde aslında Nila'nin kızı olmadığını öğreniyor ve Abdullah'i hatırlıyor.
Sonunu anlatmayacağım.
Bu kitap sayesinde 58 yıl süren bir serüvene eşlik ediyorsunuz.
Bu kitap benim Kitap Ağacı ile okuduğum il kitaptı.
Kitabı sevmesine sevdim fakat 58 yıllık bir hikaye yaratılmış ve bir sürü karakter ile bezenmiş bu kiap bir süre sonra beynimi yordu.
Yinede sonunda bir Hosseini kitabı okuduğum için mutluyum. Kitap Ağacı sayesinde tanıştığım güzel yürekli Fatoniko'ya da bana bu kitabı siladan gurbet ele gönderip bu gurbet kuşunun okumasını sağladığı için ayrıca teşekkür ederim.

Altini cizdiklerim icin www.ahukader.de ugrarsaniz sevinirim.