Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

"Ama ne yazik ki ben kapali sandiklarin icindeki koyunlari goremem.Belki ben de buyukler gibiyim biraz,yaslanmis olacagim."

''Küçük prens, ''İnsanlar nerede?'' diye nazikçe sordu.
Çiçek bir kez bir kervanın geçtiğini görmüştü.
''İnsanlar mı? dedi. ''Sanırım onlardan altı ya da yedi tane var. Bir kaç yıl önce görmüştüm. Ama nerede olduklarını kimse bilemez. Rüzgar sürüklüyor onları. Kökleri yok, bu yüzden de yaşam onlar için güç.''

Sanırım çok aceleleri var” dedi küçük prens, “peki ne arıyorlar?
“Bunu makinist bile bilmiyor.”O anda parlak ışıklı başka bir ekspres tren ters yöne doğru hızla geçti.
“Peki niçin geri dönüyorlar?” diye sordu küçük prens.
“Bunlar aynı yolcular değil” dedi işaretçi.
“Bulundukları yeri beğenmiyorlar mı?”
“Hiç kimse bulunduğu yeri beğenmez.”

Kelebeklerle tanışmak istiyorsam birkaç tırtıla katlanmam gerek.

İki milyar insanın tümünü pasifikteki küçük bir adaya sığdırabilirsiniz. Tabii, büyükler bunu söylediğinizde inanmazlar. Çok daha geniş bir yer kapladıklarını sanırlar.

"Ah işte, bir hayranım geliyor!" diye sevinçle haykırdı küçük prensi görünce. Kendini beğenmiş bir insan herkesin kendisine hayran olduğunu düşünür çünkü.

"Örneğin sen benim için hâlâ yüz bin öteki çocuk gibi herhangi bir çocuksun. Benim için gerekli de değilsin. Senin için de aynı şey. Ben de senin için yüz bin öteki tilkiden hiç farkı olmayan herhangi bir tilkiyim. Ama beni evcilleştirirsen, birbirimiz için gerekli oluruz o zaman. Benim için sen dünyadaki herkesten farklı birisi olursun. Ben de senin için eşsiz biri olurum..."

"Krallar için her şeyin ne kadar basit olduğunu bilmiyordu. Onlara göre bütün insanlar kuldu."