Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
senden sinyal beklemek dünya dışı uzayda yaşam belirtileri aramak gibi,acayip sancılı. insan nelere katlanmak zorunda kalacagını önceden kestiremiyor
“Sanırım, annelik de babalık da asla hakkıyla yerine getirilemeyecek görevler: Mission Imposible. hakikaten, budalalığımızın verdiği enerjiyle abartıyoruz. çocuklarla ilişkimizde içtenliğin kar etmeyeceğini sanıyoruz. çünkü nasıl ki kendimizi tanımıyorsak, haddimizi bilmiyorsak, bilincimizin çarkları oksitlenmemişse; dilimiz dua ederken bile yalandan başka şeye dönmüyorsa…çocuklarımızı da sevmekten aciziz. körkütük köleliğimizi ve/ya da uçsuz bucaksız vurdumduymazlığımızı onlara dikte ediyoruz. dolayısıyla her çocuk, bir anne-babaya ait olmanın bedelini ödüyor ya da yetişkinler tarafından kuşatılmaktan kaynaklanan travmayı yaşıyor.
Bu söylediklerim de abartılı, değil mi? Bir dengesizlikten kurtulmak için bir başkasına yönelmek zorundayız. En yararsız ve en zararsız insanlar bile cezasız bırakılması gereken cürümler işleyerek yaşıyorlar. Hırsızlık, cinayet ve tecavüz gibi suçlara ilişkin yargı ve müeyyideler; gündelik hayatımızın kahrolası bir zulümler toplamı olduğunu gözlerden gizliyor. Bu şartlarda nefret dahi etkisi altında yaşadığımız toplumsal anesteziyi hafifletmiyor. Varlığımıza hükmeden sorunları görme, bize canlılık katacak dertleri hissetme, her şeyin kötüye gitmesine yol açan tuhaflıkları sezme yeteneğimiz büsbütün körelmiş durumda. terör ve kör şiddet sayesinde anlamsızlığın eşiğinden döndüğümüz oluyor.
Belki bu çağda hayat ile mana arasındaki mesafeyi kapatmada şu mottonun faydası dokunur: Bütün günahlar para kaybettirir.”
Bu yorum silinmiş
Bu yorum silinmiş
Bu yorum silinmiş