Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Mademki ölüm, ölmenin içinden geçmekti, o halde birbirlerinden sonsuza dek ayrılmayacaklardı. "Ayrılırken söylenen sözler, beraberken yaşananların bir özetidir" demişti bir keresinde Beyaz.

"Bazılarınız Ölüm Meleği'ni hiç beklemiyordunuz. Onun varlığına inanmayanlarınız bile vardı. Bu çok garibime gidiyordu. Sizler hep garibime gidiyordunuz."

Kahverengi'nin yakınları "O'nu kaybettik" dediler, "Acı Kaybımız" diye gazetelere ilanlar bile verdiler. Halbuki o bir yere kaybolmamış, sadece gitmişti. İnsanlar gözleriyle görmediklerine niye kaybettik derlerdi ki?

"Ölümü düşünmeye başlamak, dilinizin sürekli düşmüş bir dişe takılmasına benzer. Diliniz bir takıldı mı asla bırakamazsınız. Onu kurcalamak, çevresinde dönüp durmak zorundasınızdır. Zevkli olduğundan değil, aklınıza takılıp kaldığından ve hiç çıkmadığından. Ölüm, sizin en önemli takıntınızdı, siz de benim en büyük merakım. Ama benimkisi cazibeliydi, zaman zaman da çok zevkli. Bu yüzden birkaç kere vazgeçmeye çalıştıysam da yapamadım."

"Kısacası şunu anladım ki insan olmak zor, zor olduğu kadar da muhteşemdi. Belki, zor olduğu için muhteşemdi."

"İz bırakmak: İnsanın unutulmama çabası. Ölüme karşı kullanılan savunma mekanizmalarından biri. İnsanın en büyük arzusu. Bu uğurda akla hayale gelmeyen şeyler yapabiliyor insanlar ama hepsi beyhude bir çabaya dönüşüyor."

bu kitabı aldım ve hevesle okumayı bekliyorum, daha da bi heveslendim :)