Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
"Züleyha ki Yusuf'u sevdi. İbtida, neyi ve kimi sevdiğini bilmedi. Sonra aşkın kaynağını bildi, Yusuf'u değil, Yusuf'ta tecellâ eden nuru sevdiğini fark etti. Yusuf da, ki rüyasında güneş, ay ve on bir yıldız ona secde etmişti, bir kuyuya atılmış ve kendisine zindanda rüya yorumu verilmişti, önce aşkın kaynağını bildi sonra nurun Züleyha suretinde tecellâ ettiğini fark etti. Biri suretten nura yükselirken diğeri nurun surette tecellâ ettiğini idrak etti. "
şimdi ben, Yusuf, tut ki Mısr'a azizim, efendiyim
boynumdaki künyede hala vasfım yazılı: Züleyha'ya köleyim
On bir yıldız Yusuf'un önünde secdelerde. Yusuf'un gözlerinin derinliğinde mor benekli bir ceylanın
gözlerindeki endişenin billur derinliği.
Ay Yusuf'un önünde secdede. bir ceylan, ırmak kıyısına inmiş su içmede.
Güneş Yusuf'un önünde secdede. Yusuf'un gözlerinde su içen ceylan ok yemiş, ürkek ve acılı, titremekte.
Hay, dedi Yakub, Rabbim, Hay! içinde endişe.
Yusuf bir güzel çocuk,
Züleyha bir güzel genç kız,,
Biri Ken'an'ın Yusuf'u Mısr'a yazgılı,
Biri Mısr'ın Züleyha'sı Ken'an da yazgısı.
Yusuf dedi Zuleyha, sen masumsun , sende bilirsin, bende bilirim. şu dört duvar , şu sıkı sıkı kapalı kapı , döşemenin üzerinde ezilen sarı gülün yaprakları tanık ki suçun yok senin.
Fakat guzelsin.Guzelligin yoruyor beni, çünkü mümkünü var, suret kasrında bir suret degilsin.
Suçlu degilsende bana , beni suçlu kılacak kadar guzelsin..
syf. 121 -122