Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
" Mazide kederleri hatırlamanın sağlayacağı koruma, unutmanın getireceği huzurun yanında bir hiçtir. Lakin aklın forsu hafızaya sökmez."
" İnsanın geleceği görememesi ne büyük lütuf..."
" Faniliğin hassas terazisi, sonsuzluğu tartamaz."
" Duygular izahlarla paketlenip etiketlendiklerinde ölürler."
" Ne yazık ki dünyanın dönüşündeki intizam, zamanın akışında yok..."
Kararım kesin, mezar taşıma şu cümle kazınsın: "Yaşamak bir ayrıcalıktı!"
"Aşk zaten bir aldatma protokolüydü. Yalanlarla dolu bir havuza düşmekti."
"...Aşk, paradoksal olarak romantik bir eşitsizlikle ilerliyordu. İki kişinin birbirini aynı yoğunlukta sevmesi imkansız. Dolayısıyla aşkta acılar ve sevinçler hakkaniyetli paylaşılmaz. Aşk adil değildi. Demokratiklik ve özgürlükçülüğün kıyısından bile geçmiyordu. Dahası istikrar ve kalıcılıktan da nasipsizdi. Sana en şiddetli tokadı patlatacak olan eli okşamaktan ibaretti! Mevzuyu yanlış anlamıştım. Yedi sene süren sefalet ve derbederliğimin gerçek hayatta karşılığı yoktu. Şiirler, mektuplar ve serenatlardan; senetler, faturalar ve makbuzlara geçilmişti. Aşkın sadece reklamı vardı."
”…İlk aşk unutulmazmış. Peki ya son aşk? Ölürken ruhunuzun bedeninizden sökülen o son parçası? Camilerde omuz omuza duran kambur ihtiyarların kalbi büsbütün boş mu sanıyorsunuz? Peh! Aşk, gençlerin oynadığı fakat ihtiyarların bildiği bir oyundur..”