Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

''Hangisinin özlemi daha baskındı; vatanın mı atanın mı? Hangisinin daha fazla sevilmeye layık olduğunu bilemiyordum. Sevgi toprağın adı olabilir miydi? Toprak sevilirse değeri baba veya anne ile eşitlenir miydi? Babaydar sevgiyi ara derken acaba neyi kastetmişti? Sevgiyi nerede aramalıydım; kaybettiklerimde mi, bulacaklarımda mı? ''

Kesinlikle katılıyorum, bir kitap ancak bu kadar akıcı olabilirdi..

Gerçekten güzel bi kitaptı.Su gibi

'' Bilemiyorum, ben bir gönülde sevginin mahiyet değiştirdiğine değil, aynı mahiyet üzerinde gelişip büyüdüğüne inanıyorum. Bir kişiyi gerçekten seviyorsanız onun sevgisi başka bir sevgi ile değiştiremezsiniz. Bilakis onun sevgisini daima çoğaltır, benliğinizle bütünleştirirsiniz. Gönüller aynadır ve aynayı tek bir suret, tek bir görüntü için temiz ve berrak tutmak gerekir.Aynada görüntü çokluğu ve karmaşası yahut üst üste bindirilmiş suretler yalnızca şaşkınları kârıdır ve bu bir tür hastalık sayılır. Bir aynada iki suret durmadan çatışır ve kuvvetli olan diğerini kovar. Eğer aynaya giren ilk görüntü masum ve samimi olursa bir ömür boyu ikinci bir görüntünün orada yansımasına izin vermez.. ''

'' Sevginin ikbali de idbarı da olurdu elbette; bazen parlar bazen sırtını dönerdi. Artması veya eksilmesi, kemali veya zevali de olabilirdi.Sevenin kararını değiştirmesi elbette sevgideki bu değişime bağlı olurdu. Nitekim aşıklar başlangıçta inkar ederken sonradan ona ısınırlar ve sahiplenirler. Sevgi bazen artar, seven bunu görmezden gelir; bazen de eksilir, seven yine bilmezlenir. ''

'' Zaman öldükçe ölümün zamanı yaklaşmakta..''

'' Ve unutma, her şafak, elinde fenerle gelen bir hırsız gibidir, ömürleri çalıp götürür. Uyanık dur!..''

''Mesela gözyaşı ve ağlama haddi aşarsa insan artık gülmeye başlar veya çok gülen insanın tavrı tersine dönüp gözünden yine yaş gelirdi. Atlar hızlanınca arabanın tekerlekleri nasıl hızla dönmeye başlar ve gitgide tersine dönüyormuş gibi görünürse, bütün sevinçler sonunda kedere, bütün kederler sonunda neşeye, bütün konuşmalar da sonunda sukuta varırdı. Tıpkı bunun gibi doğruluktan ve dürüstlükten güç alan, özünde doğruluk olan sevgi acaba haddi aşınca eğriliyor, sevene dürüstlükten taviz mi veriyordu? ''