Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar
Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Tür: Genel | Açılış, 27 Mayıs 2012
Suç ve Ceza - Dostoyevski
Tartışma Cevapları
« geri
ileri »
...Sonra, herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım, Sonya. Bir de bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini! Ya, böyle işte! Bu bir yasa Sonya, yasa. Akılca ve ruhça kim sağlam ve güçlüyse, insanlara onun buyuracağını biliyorum artık! Kim daha yürekliyse haklı olan da odur. Her şeyin içine tükürmekte, aldırmazlıkta en ileri gidenler, yasa koruyucu olurlar. Herkesten daha gözü pek olan herkesten daha haklıdır!
Gerçek büyük adamlar, dünyanın en gerçek ve en büyük kederlerini yaşamışlardır.
İnsanlar basit ve üstün olarak ikiye ayrılırlar. Basit olanlar, yalnızca insan cinsini üretmeye yarayanlardır, diğerleri de yeni bir şey söyleyebilmek isteğiyle doğmuş, üstün insanlardır. Toplum muhafazakarlık görevini yerine getirmek için çok kez bu insanları asıp kesiyor ya da her türlü hareket imkanından mahrum ediyor. Ama yine aynı toplum, bir nesil sonra bu astığı insanların anıtını dikip, onlara tapıyor... İlk bölüm şimdinin adamıyken, ikinci bölüm hep geleceğin adamıdır. Birinciler dünyayı korur ve nüfusu çoğaltırlar. İkincilerse onu hareket ettirir ve asıl amacına doğru yürütürler.
Akıllı insanlar, hep küçük şeylerden kendilerini ele verirler. Bir adam ne kadar akıllıysa, küçük şeylerden o kadar az korkar ve onu o kadar basit oyunlarla yakalamak kolaydır.
- Kapıyı kilitlemiyor musun? -diye sordu.
- Hiçbir zaman kilitlemedim ki! Sözde iki yıldır kilit alacağım... -Gülümseyerek Sonya'ya baktı. -Kilitleyecek hiçbir şeyi olmayan insanlar mutludurlar herhalde, öyle değil mi?
Raskolnikov yürürken… “ Nerede okumuştum , hani bir idam mahkumu ölümünden biraz önce şöyle söylenmiş ya da düşünmüştü: ‘Yüksek ve sarp bir kayalıkta , ancak iki ayağımın sığabileceği dar bir çıkıntıda , dört bir yanım uçurumlar , okyanuslar , sonsuz bir gece , sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir fırtınayla sarılmış durumda yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce , bin yıl boyunca , hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmam da gerekse , o şekilde yaşamak , şu anda bir yarım saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir.’
Yeter ki yaşasındı , sırf yaşasın !
Nasıl olursa olsun… ama yeter ki yaşasın ! “