Akurgu Kitap Kulübü

Sanırım her kitapseverin kitaplarla ilgili bir mazisi var. Benim de tabi ki :) Liseye yeni başladığım dönemde dolabıma artık sığdıramadığım kitapları Bakırköy'deki bir kitapçıya satmıştım. Eve dönerken omuzlarımdaki ve yüreğimdeki boşluk tarifsizdi, hala hatırladığımda içim burulur :( Üniversiteye hazırlık dönemiyle birlikte kitaplarla arama uzaklık girdi sizinle benzer şekilde.. Üniversitede de sınırlı bir dönem geçirdim öğrencilik ve maddi sebeplerle. Okul bitti, iş hayatı vs derken hayatla ilgili kendine koyduğun hedeflerle gerçekleştirme durumu, kafanda tanımlayamadığın boşluklar, sorgulama dönemiyle kitaplar yeniden hayatıma girdi. Sığınak oldular. Sanırım eskiden kalma duyguların etkisiyle kitaplarımı elden çıkaramıyorum. Evim küçük olmasına rağmen her deliğe kitapları tıkıyorum, camdan terasa dizilecek günlerini beklemekteler orada :) Benden sonra kim ne yapar o kitaplarla, oğlum okur mu okumaz mı bilemediğim için okurken biraz hor kullanıyor olabilirim. Altını çizerim, ünlem-gülen surat koyarım :)

Gerçekten de güzel bir ütopya. Ben de dört duvarı da kitaplık olan bir oda hayal etmiştim. Ama tabii cam olması daha güzel olurdu. Üniversitedeyken kütüphane ormana bakıyordu. Boylu boyunca cam kaplı. Onunde de masalar! İstediğin kitabı alıp manzara karşısında keyif yapıyorsun.
Kesinlikle ben de kızımın kitaplar içinde büyümesini istiyorum. Ozellikle kitaplıkta alt katlar ona ait istediği gibi kitapları yerleştiriyor. Daha sonra olunmayacak kitapları evden göndermek de mantıklı geliyor bana. Ancak bazı kitaplarla bir bağ var sanki aramızda. Onlardan vazgecemiyorum. Ozellikle bu kitapların son kısmına mutlaka bir şeyler yazıyorum. Brauer gibi!

sadece bu kitapla ilgili değil genel olarak kitaplarla ilgili olarak yazmam gerekirse;ben genelde paylaşımcı oldum. hatta bugune kadar 300 kadar kitap dagıtmışımdır.. kutuphanelere yada hiç tanımadıgım insanlara.ben tekrar okumam dediğim kitapları genelde dağıtırım ama bir cocugun kitaplarla dolu bir evde buyumesi çok önemli kendi kızımdan biliyorum çok okuyor. ve her ay mutlaka kitap siparişi veriyoruz.
insanın zamanla kitap zevki inanılmaz değişiyor.mutlaka her kitap guzeldir ama zamanla daha kaliteli daha beni yoran yoguran kitaplar okumak istiyorum artık.hayat çok kısa en iyileri bulmak gerek.

kitabın sonundaki gibi tuğlaları kitaptan olan bir ev değil ama camdan bir ev olsun bu cam blokların içi kitapla dolu olsun isterdim.isteyince elini atıp alacaksın kitapları ne ütopya

Bir an temmuz bitmeden kitabı bitirebilecegime inancını yitirmiştim. İnternetten aldım kitabı ama bir türlü kartondan gelemedi. Eh ülkenin durumu belli. Sonunda bugün kavuştuk kitapla. Ve bugün bitirdim. Uzun zamandır bu kadar soluksuz okumamistim hiç bir kitabı. O kadar akıcı bir o kadar da etkileyici tanımlamalar. Hiç de hafife alınmayacak bir kitap ve anlatım.

Kitap sonrası bende kalanlar:

Her okurun içinde gizli bir kitap fetişisti var. Her birimiz bir diğerinden farklı tarzlarda okuyoruz. Kimimiz hemen okuyup rafa kaldırmayı seviyor, kimimiz ise günlerce aynı kitabı elinde gezdiriyor. Bir kitabın etkisinden çıkmamak için son yirmi sayfayı okumayı ertelediğimi biliyorum. O yirmi sayfa yaklaşık İki ayda bitmişti. Kimisi kitapları kendisine saklamayı yegler, kimisi de okuyup paylaşmayı.
Bu kitapla birlikte çok eskilere ta okumaya başladığım zamanlara gidiverdim. İlk okumalar salt okumak içindi yani okuyabilmek. Onları - belki de kıymet vermediğinden - arkadaşlara ödünç vermiştim ve hiç birisi geri gelmedi. Sonra anne - babam ara sıra yaşıma uygun kitaplar alıyorlardı. O zamanlar okuyup bitirilen kitapları başka okurlara vermekti moda olan. Onlardan hiç biri kalmadı, gitti. İlk kendime sakladigim kitabın "Cocuk Kalbi" olduğunu hatırlıyorum. Ve hala kutuphanemde yıpranmış haliyle duruyor. Yetişkin kitaplarına geçiş evresinde önce evde var olan kitapları okumaya başlamıştım. "Ablanin kitabı" , "annemin kitabı", "ortak kitaplar" ve "hediye kitaplar". Sonra bir ara kütüphaneden kitap alma dönemi başladı. Her 15 günde 1 kitap. Sonra uzunca bir süre. Kitaplara veda. Neden? Ergenlik? Belki de! Belki de değil! Silik anılar hatırlanır değil. Sonra başka bir dönem: Arkadaşlardan ödünç kitaplar alma dönemi. Bu dönemde kendime aldığım kitaplar var ancak çok sınırlı. Sonra son dönem, artık hayatımı idame edecek düzeyden fazla para kazanmaya başladığım zaman. Şimdi kitaplara yatırım yapma zamanı. Kimi ikinci el, kimi e- kitap, kimi orijinal. Kendi arsivimi oluşturma çabası. Ne için peki? Ölümlü dünyada daha kaç gün kalacağımızi bilmeden neden bu istifleme? Ama bunlar bu kitaba yazarken bile aklımdan geçen birinin bu kitabı ele geçirmiş olması. Kim bilir belki bir sahaf, belki kızım, belki de kızımın kızı. Evet kitaplarda bir dünya yaşadık ve bizden sonra da bu yolculuk sursun istiyoruz.

Kagit ev kitap severlerin zevkle okuyacagi bir kitap. Ben de cok sevdim! Kitap alma tutkusu, koleksiyonculuk gibi duygular cok tanıdık :) ayrıca hikayenin masalsı yanı da çok etkileyici...

Kitaba bayildim.hatta cevremdeki kitapkurtlarina tavsiye ettim.cogu zaten okumustu.hadi sizde okuyun yorumlara gecelim.

Kitap ile ilgili yorumlarimizi paylaşalım lütfen arkadaşlar! İyi okumalar!