Kitaplarla Yaşamak

Kimimizin gün içinde dakikalarını aşıp saatlerini yemekte olan toplu taşıma araçlarında pek çok vakit harcıyoruz. Fakat metroda, metrobüste, vs.. yapılacak pek çok da şey var. Müzik dinlemek, gazete, dergi hatta kitap bile okuyabilmek.

Elbette zaman değerlendirim durumu aşamasında böyle vakitlerde kitap okumak iyi olabilir.. fakat ben bu durumu biraz kınayarak kabulleniyorum. Çünkü kitap okumak eylemi vakit ayrılması gereken bir uğraştır, yolculuk aşamasında araya sıkıştırılan ''vakit geçirme nesnesi'' değil. Her şeyden önce kitap okumak bir farkındalıktır, bir yoğun odaklanımdır.Oysa toplu taşıma araçlarında kalabalık, gürültü vb. nedenlerle böylesine bir odaklanım sağlamak mümkün değildir..

Türkiye'deki kitap okuma durumu bakımından, yine de metrobüste ya da metroda kitap okuyan kişiler gördükçe bir sevindirik olmuyor değilim...Umarım 2017 herkese bilinçli okuma alışkanlığı kazandıracak güzel bir sene olur.

Sizler bu konuda neler düşünüyorsunuz? Yorumlarınız nelerdir, lütfen paylaşın!! :)

Ben şahsım adına, kitapsız Kapıdan dışarıya adım atmıyorum... Otobüs te okuyamıyorum önüme bakınca midem bulanıyor:((((

Fakat tren yolculuklarında ve uçak yolculuklarında ...kitap okumak kadar güzel Bişey olamaz:)))

Bir arkadaş ütü yaparken sesli kitap dinlediğini söyledi... Sesli kitap sevenler ve ütü yapmayı işkence gibi gelenlere fikir olabilir:)))))

toplu taşıma araçları sosyolojik alanlar bana göre. bu yüzden kitap okumaktan daha fazla bir şey insanları okumak... kitapp değil ortam okuması yapmayı daha çok seviyorum sanırım.

Hiçbir zaman kalabalık gürültü beni etkilememiştir birşeylerle uğraşırken ya da en önemlisi okurken. Birilerinin beni dürtükleyerek dünyaya döndürdüğüne defalarca şahir olmuşumdur. Yolculuklarda okumaktan gerçekten keyif alırım ve bunu kendim için yaparım, mutlu olurum :)
Kitap benim hayatımın bir parçası değil, hayatımın ta kendisi.
Nasıl toplu taşımalarda nefes alıyorsam ve bu benim hayatımın ta kendisi ise, kitabımı da okurum kim ne derse ne desin düşünürse düşünsün hatta kınarsa kınasın umrumda değil :)
Farkındalık olayına gelince, bunu düşünerek elbette okumadım yollarda ama en güzel farkındalık yaratma yoludur bence.
Neden diye sorarsanız, toplu taşıma araçlarında kitap okuduğum bir gün tatlı bıcır bıcır bir kız çocuğunun "anne biz de okuyalım mı kitap" demesi bana bakarak :) işte dikkatimi dağitan ve beni gülümseten nadir olaylardandı.
Umuyorum ki henüz yeşeren bir fidana ve annesine farkındalık yaratmışımdır.

O farkındalığı yarattığınıza eminim. Ne mutlu size! :)