Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
“ İnsan , ölümlü olduğunu bilen , bu yüzden , bazen açık , çoğunlukla derinden acı çeken ve bu acıyla başa çıkmak için türlü yollar deneyen bir varlıktır. Bu yolların bazısı uzun ve karmaşıktır , bazısı çıkmaz sokak yoludur , bazısı kısa ve net , bazısı bataklık yoludur. Kimi , ölümlü olmadığını ispatlamak için tehlikelere atılır ; kimi ölümsüz olma gayretiyle çocuk yapar , soyadını sürdürmeye çalışır ; kimi çeşme yaptırıp üzerine adını yazdırır ; kimi bilimde sanatta bir şeyler bırakmak ister geride , buluşlar yapar , eserler üretir. Herkes kendince bir şeyler yapar. ( Ölüm kaygısıyla başa çıkabilmek için dünyada oturup dünyadan uzaklaşanlara , çıkmaz dehlizlere girenlere varoluşçu filozoflar , “ kendini kandırma , “ dediler. ) “
"Yerçekimi sayesinde yollarda yürüyebiliriz,ayakta durabiliriz.Yerçekimi olmasaydı hepimiz hava boşluğunda dolaşıyor olurduk dünyada. Hayatta da bir insanın yaşama yerleşebilmesi,ruh sağlığını koruyabilmesi için birşeylerin kendisini çekmesi lazımdır.Ancak o zaman ayaklarını yere sağlam basar ve yaşama yerleşebilir."
''Sürekli hesap verdiğimiz için birilerine, hesaplarımız açık verir habire. İnsanın neyi niçin yaptığını, kendine veya birilerine açıklaması, kendi boynuna geçirdiği ilk esaret halkasıdır.''
Üstün Dökmen - Kelebekler Ve İnsanlar