Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Evet Yargıç Bey. Bütün insanlrın yüzüne tükürmek isteyen benim. Ve onlar bencillikleriyle bunu çoktan hak ettiler. eymiş, bana yaptıklarından sonra, insanların yüzüne tükümek istemişim... Ben suçlu değilim. Suçlu onlar. Ve Tanrı'ysa insanlara bencilliği veren, suçlu Tanrı'dır. İstemem ki bunca umut bağladığımız Yaradan, bu denli küçük olabilsin. Issız gecelerde ağlamalarımın nedeni o Tanrısal güçse, insanları bağışlayabilir miyim? Gerçekte, "insanlık" denilen, bir kendini düşünme, bir kendini beğenmeden başka nedir? Ve insanlar, insanlığı bencilliklerine kurban etmediler mi?

Çok şey mi istemiştim? İnsandım. Bunu duyuyordum içimde: İnsandım. Aralarında bir yerim olduğunu ummaktı ilk suçum. Onlar bencilliği temel seçtikleri bir düzen kurmuşlardı. Bir kesin çizgiyle beni kenara bırakan, değişmez ölçüleri vardı."
...

"Düzen diye bir düzensizlik vardı ortada. Bütün bunlar bir alınyazısıysa eğer, Tanrı, niye hakbilir diye tanıttı kendini? Ve çağlar boyu "erdem" diye anlatılan nedir? "İnsanlık" diye dört elle sarıldığımız... Bu kuralları koyanlar, "ahlak" diye en büyük ahlaksızlığı yaratanlar ve bunu böyle isteyen -istemese de karşı durmayan- insan bencilliği... Suçlu onlardır. Ve Tanrı'dır en büyük suçlu. Bana çekilmez acılar veren, başkaldırışımı yasaklayan Tanrı..."
...

"Ve ben başkaldırıyorum işte. Bu düzensizliğe, insanı, insandan ayıran bencilliğe karşıdır savaşım. Kişi savaşta güçlüdür. Bencilliğe karşı durandır insan olan. Benim yaşıyorum demem, savaşıyorum dememdir. Ve ben savaştıkça yaşayacağım Yargıç Bey."