Nazım Hikmet ve Sömürgecilik Karşıtlığının Poetikası

Nâzım Hikmet ve Sömürgecilik Karşıtlığının Poetikası, Nâzım Hikmetin Jokond ile Sİ-YA-U, Benerci Kendini Niçin Öldürdü? ve Taranta-Babuya Mektuplar adlı kitaplarına, tür, biçim ve içerik ilişkisi temelli yeni bir okuma modeli önermektedir. Kuramsal arka planını Nâzım Hikmetin çağdaşı Soyvet kuramcı Mikhail Bakhtinin roman ve romanlaşma hakkındaki görüşlerinin oluşturduğu bu kitabın temel iddiası, Nâzım Hikmetin söz konusu kitaplarında şiirin romanlaştığı ve bunun da, kitapların ortak izleği olan sömürgecilik karşıtlığının tarihsel maddeci bir perspektifle sunulmasını sağladığıdır. Öykü Terzioğluna göre, Nâzım Hikmetin bu şiirlerinin romanlaşarak çok seslileşmesi, sömürgeci üst sınıflar ile doğal işçi sınıfı addedilen sömürge halkları arasındaki sınıfsal çatışmanın temsilini olanaklı kılmış, yine romanlaşma ile ilintili olan mizah da bu çatışmanın sembolik düzlemde bir devrimle sonuçlanmasını beraberinde getirmiştir.

Nâzım Hikmet ve Sömürgecilik Karşıtlığının Poetikası, Nâzım Hikmetin Jokond ile Sİ-YA-U, Benerci Kendini Niçin Öldürdü? ve Taranta-Babuya Mektuplar adlı kitaplarına, tür, biçim ve içerik ilişkisi temelli yeni bir okuma modeli önermektedir. Kuramsal arka planını Nâzım Hikmetin çağdaşı Soyvet kuramcı Mikhail Bakhtinin roman ve romanlaşma hakkındaki görüşlerinin oluşturduğu bu kitabın temel iddiası, Nâzım Hikmetin söz konusu kitaplarında şiirin romanlaştığı ve bunun da, kitapların ortak izleği olan sömürgecilik karşıtlığının tarihsel maddeci bir perspektifle sunulmasını sağladığıdır. Öykü Terzioğluna göre, Nâzım Hikmetin bu şiirlerinin romanlaşarak çok seslileşmesi, sömürgeci üst sınıflar ile doğal işçi sınıfı addedilen sömürge halkları arasındaki sınıfsal çatışmanın temsilini olanaklı kılmış, yine romanlaşma ile ilintili olan mizah da bu çatışmanın sembolik düzlemde bir devrimle sonuçlanmasını beraberinde getirmiştir.