Pierre Loti: Gezegen Seyyahı

Umutsuzluk şarkıları her zaman en güzel şarkılardır... Aşk rüyasının sona erdiği yerde, İstanbulda küçük bir mezarın üzerinde gamlı ve yürek burkan bir ağıtın arasından bir öncekini aşan ve onu yücelten başka bir rüya doğar: Türkiyeye, yönlerini şaşıran Doğuya o hiç değişmeyen ve daima yeniden başlayan Doğuya duyduğu aşk...Bu yüzyılın sonu, materyalizminin dumanları üzerinden ışıklar içinde bir ruhun geçtiğini gördü... diyor Alain Quella-Villéger. Dünyadaki en önemli Loti uzmanlarından biri olan Quella-Villégernin kaleminden iflah olmaz Türkiye ve İstanbul aşığı, saf bir romantik, Fransız edebiyatının en büyük ressamlarından biri olan gezegen seyyahı Pierre Lotinin sihirli dünyasını bulacaksınız... TADIMLIKPariste ablasının aracılığıyla tanıştığı Madam M. R*** (Marie Roberthie) ile olan dostluğu da çok eskiye dayanır. 21 Mayıs 1879 tarihli günlükte şu imaya rastlanır: Sarahı ziyaretimden yarım saat sonra, aynı tayfa üniforması içinde Madam M. R.***nin evine düşüyorum ve sohbet tamamen beklenmedik bir şekilde gelişiyor. Lotinin ailesi belki de bu kadını evlenmek için iyi bir kısmet olarak gördü ama Loti yanaşmadı. Bu ilişkiden hem aşka dayalı, hem anaç, acayip bir dostluk kaldı. Kızlık adıyla Molin de Teyssieu, Quercyde Saint-Médard Şatosunun dul hanımı ve mektuplarını Marthe ya da Martial olarak imzalayan bu kadın ona tutkulu bir yakınlık sunar ama etkisi 1884ten sonra yavaş yavaş azalacaktır.Zaten bu arada La Nouvelle Revuenün yayın yönetmeni Juliette Adam çoktan ortaya çıkmıştır. Cumhuriyetçi bir salonu kişiliğiyle canlandıran Juliette Adam bir dost, bir sevgili patroniçe, korumacı manevi anne ama aynı zamanda anne gibi bir sırdaş, özetle etkili ve istilacı mülkiyetçi bir anne olarak Lotinin hayatına girer. Flaubertin bakanların tümünden daha güçlü6 bulduğu ve genel olarak III. Cumhuriyetin akıl hocası olarak nitelendirilen Juliette Adam kimdi?1836da Picardieli bir burjuva ailesi olan Lambertlerin kızı olarak Verberiede (Oise) doğmuş; cumhuriyetçi bir baba, kralcı bir anne, Napoléon yanlısı bir büyükbaba tarafından yetiştirilmiş; 16 yaşında Alexis La Messine adında bir avukatla evlenmişti; ilk yazılarını eşinin adı altında yayımlamış ve işe doğrudan Proudhonun kişiliğine saldırmakla başlamıştı. Çok geçmeden iğrenç kocasından ayrılacak, adamın erkenden ölme nezaketini göstermesi üzerine 1868de kırksekizlik Normandiyalı Edmond Adam ile (1816-1877) evlenecektir. Adam, Paris belediye başkan yardımcılığı yapmış, Nationalde çalışmış, zaman zaman emniyet amiri, senatör olmuştur ve Hetzel Yayınlarının sermaye sahibidir (Juliettee kalem ismi olarak tyi atarak babasının soyadı Lamberi almasını öneren Hetzel olmuştur). İnanmış bir özgür düşünce yanlısı, yazılarından dolayı sürekli hapse girmesi gündeme gelen Henri Rochefortun koruyucusu olan Adam, ölürken karısına cumhuriyetçilik ateşini, çevresini ve hatırı sayılır bir servet bırakıyordu..

Umutsuzluk şarkıları her zaman en güzel şarkılardır... Aşk rüyasının sona erdiği yerde, İstanbulda küçük bir mezarın üzerinde gamlı ve yürek burkan bir ağıtın arasından bir öncekini aşan ve onu yücelten başka bir rüya doğar: Türkiyeye, yönlerini şaşıran Doğuya o hiç değişmeyen ve daima yeniden başlayan Doğuya duyduğu aşk...Bu yüzyılın sonu, materyalizminin dumanları üzerinden ışıklar içinde bir ruhun geçtiğini gördü... diyor Alain Quella-Villéger. Dünyadaki en önemli Loti uzmanlarından biri olan Quella-Villégernin kaleminden iflah olmaz Türkiye ve İstanbul aşığı, saf bir romantik, Fransız edebiyatının en büyük ressamlarından biri olan gezegen seyyahı Pierre Lotinin sihirli dünyasını bulacaksınız... TADIMLIKPariste ablasının aracılığıyla tanıştığı Madam M. R*** (Marie Roberthie) ile olan dostluğu da çok eskiye dayanır. 21 Mayıs 1879 tarihli günlükte şu imaya rastlanır: Sarahı ziyaretimden yarım saat sonra, aynı tayfa üniforması içinde Madam M. R.***nin evine düşüyorum ve sohbet tamamen beklenmedik bir şekilde gelişiyor. Lotinin ailesi belki de bu kadını evlenmek için iyi bir kısmet olarak gördü ama Loti yanaşmadı. Bu ilişkiden hem aşka dayalı, hem anaç, acayip bir dostluk kaldı. Kızlık adıyla Molin de Teyssieu, Quercyde Saint-Médard Şatosunun dul hanımı ve mektuplarını Marthe ya da Martial olarak imzalayan bu kadın ona tutkulu bir yakınlık sunar ama etkisi 1884ten sonra yavaş yavaş azalacaktır.Zaten bu arada La Nouvelle Revuenün yayın yönetmeni Juliette Adam çoktan ortaya ... tümünü göster