Anıtı Dikilen Sinek

İlkokul ikinci sınıftaydım Anıtı Dikilen Sineği okuduğum zaman. Direnen, azminden vazgeçmeyen sineği anlatırken bununla birlikte apartmanın zemin katında oturan bir ailede sınıf farkını anlatır Aziz Nesin. Anıtı Dikilen Sinek Samed Behrenginin Küçük Karabalığı gibidir.Aykırıdır ve kendisinden sonra gelecekler için karanlığa bir mum yakar

Çocukluğumun kitabı diyebilirim... Büyük hatırası vardır bende. Babam daha okumayı yeni yeni çözdüğüm o zamanlarda bana bu kitabı aldığında elimden hiç düşürmüyordum. Herkese anlatıyor, hayret ediyor, adeta kitabı yaşıyordum. Kitapların aslında başka bir hayata sürüklediğini önce bu kitapta gördüm, bildim sanırım. Dede ve torun arasında geçen o gece gündüz hikayesi ile anıtı dikilen sinek seneler geçti yine de aklımdan çıkmamıştır.