Eco'nun, Harvard Üniversitesi'nde verdiği, okurun anlatı karşısındaki konumuna dair yorumlar içeren altı dersten mürekkep dolu kitap.
Kısaca "anlatı" diye tanımlanan kurmaca metinlerin okur tarafından nasıl algılandığını derince inceliyor Eco. Bunu da sıkıcı yapmıyor: Bir dedektif romanından da örnek verebiliyor, Finnegans Wake'i de anabiliyor.
Tek okuyuşta tükenmeyecek, kurmaca yapıtlara bakışınızı bir hayli değiştirecek bir kitap bu. Mutlaka okunmalı.
Harika bir çevirisi var kitabın: Kemal Atakay kolaylıkla karmaşıklaşabilecel bu eseri, kusursuz aktarmış Türkçe'ye. Zihni dert bulmasın.
Örnek okur-ampirik okur ayrımının yanısıra örnek yazar-ampirik yazar kavramlarını detaylı bir şekilde bulabileceğiniz bir kitap.
Yazma süreciyle ilgili "sis etkisi"nden başlayıp; bir olayı göstermek değil, görünür kılmanın daha lezzetli olduğu gibi şahane yol gösterici ipuçları saklı.
Verilen örneklerde sıklıkla Nerval ve Proust'a rastlamak ayrıca keyifliydi benim için.