Asistan - 2

yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2022/04/askn-nur-karatas-asistan-2.html


"Ben seni anladım, hem de ilk gördüğüm anda. Biz birbirimize benziyoruz." Duraksadı, nefesleri kontrolsüz bir şekilde hızlanmıştı. "Biz biliyoruz. Zehrin amacı her zaman öldürmek değildir. Sabırlı olunursa zehir iyileştirir."

"Ben iyileşiyordum." diye mırıldandım. "İyileşiyordum. Ama sonra seni gördüm. Beni darmadağın eden her şeyi hatırladım ve en başa döndüm."

"Sen iyileşmiyordun. Yalnız kalmaktan korktuğun için öyleymiş gibi yapıyordun. Mutluymuş gibi, istediğin oymuş gibi, ihtiyacın buymuş gibi... Seni en iyi ben tanırım."

Sitemle, "Neden tekrar karşıma çıktın ki?" diye sordum.

"İnanmayacaksın ama bilerek yapmadım. Bir tesadüftü... Fakat artık geri adım atmam çok zor."

"Neden?"

"Çünkü aynı senin gibi hissettiğimi fark ettim. Uzun zamandır kendimi kandırdığımı."



*****



"Benden bir söz mü istiyorsun?" diye sordum. "Seni sonsuza kadar seveceğim mi demeliyim? Diz mi çökmeliyim?"

Alaycı kahkahasını duyunca ona döndüm.

"Bunların hiçbirini yapamazsın sen."

İki adımda yine karşısına dikildim. Kollarımla kollarını kavradım ve onu göğsüme yasladım.

"Yanılıyorsun. Ben seni sevebilirim. Seni severim." Gözlerinin içine bakarak o kuvvetli duygunun ismini fısıldadım. "Seni seviyorum."