oldukça basit ve yazılmış olmak için yazılan 3 hikayeydi, Ahmet ümit'in diğer kitaplarına göre oldukça kötüydü, başkomiser nevzat ve ekibinin hatırına 4 puan verdim yoksa orijinal bir hikaye bile yoktu içinde, nerede diğer başkomiser nevzat kitapları nerede bu kitap
1.O kadar yozlaşmışız ki artık mutluluğu bile satın alacak hale gelmişiz.
2.İnsan en iyi kendi deneyimleriyle öğrenir derler ya, doğrudur. Ama öğrenmek, bilmek değildir. Bazen bizzat bildikleriniz bile sizi yanıltabilir.
Yine muhteşem bir Ahmet Ümit klasiği daha. Hele ki Başkomiser Nevzat ve acar ekibi Zeynep ile Ali de varya off diyorum. Hani çocukken olurdu ya çok sevdiğimiz bir pasta ya da çok sevdiğimiz bir yiyeceği hem bir an önce yemek tadına varmak isteriz hem de bitmesin diye azıcık azıcık yemek isterdik yaa, hah işte bu kitabı aynen bu duyguları yaşayarak okudum. İçinde birbirine bağlı olmayan ama soruşturması bizim ekip tarafından takip edilen merak duygusunu tavan yaptıran cinayet vakası var. 223 sayfa bitmesin diye çok uğraştım ama bir güne zor yaydım bu okuma keyfini ve bitti. Her zaman olduğu gibi sürükleyici anlatımı, abartısız, (gereksiz olmayan tek kelime bile yok bence ki bazen atlayarak okuduğum kitaplar yok değil yani, ama bu kitabı içtim nokta ) inandırıcılığı en üst düzeyde olması ne bileyim daha nasıl anlatılır ki. Alın okuyun, göreceksiniz siz de.
Açıkçası hayal kırıklığı, 3 öykü var ve 2 sinin sonu çok tahmin edilebilir. Yazarın bütün kitaplarını okuyan biri olarak beklentimi karşılamadı...