Baba

Bir anne ve iki kızı ile başlıyor.Onların aşk hayatlarını da içeriyor.Gary ve Molly'nin bebekleri olur.Ve beklenmedik şekilde hastanede kalmak zorunda olması hayatlarının akışnıı değiştirir.Konu çok tanıdık görünse de Yazarın konuyu işleyişindeki üslup sizi kitaba bağlıyor.Her karakteri eşit şekilde ele alması,duyguları,hayalleri,beklentilerini aktarması gayet başarılı.. Caroline Leavitt,Kristin Hannah'tansonra ikinci favori yazarım oldu.Anne kitabındaki kadar etkili bir anlatımı var.

Gary'yi pek de sevmedim açıkçası :/

ephesus yayınlarının butun kıtaplarını severek okudum. bu kıtapta oldukça etkileyici ama sonunu daha belirgin olabılırdı. tavsiye edebılecegım kıtapların arasında :)

Ağladım ağladım ağladım...
Bilmiyorum neden bu kadar etkilendim ama bana bir erkeğin her şeyden önce bir babanın mücadelesi çok daha acıklı ve duygusal geldi... Anne kitabında da duygulanmıştım ama bu daha bir farklıydı... Kitabı kapatıp kendime gelmek için beklediğim anlar oldu...
Otis'i çok seveceksiniz onu korumak isteyecek ve ona kollarınızı açacaksınız....
Ve neden benide böylesine seven bir erkeğe sahip değilim diye belkide üzüleceksiniz... İkiside aşkı çok geç bulmuşlardı ama ne olursa olsun aşklarınıda çocuklarınıda kaybetmediler...
Ve eğer ablanızdan yakınıyorsanız birde bu kitaptaki ablayı okuyun derim... Benim ablam bir prenses ben bunu anlamış oldum :)

Caroline Leavitt / Baba
Baba kitabı büyük bir hüzünle okundu, bitti. Hüzünlü, duygusal bir kitaptı. Güzeldi... Yazarı seviyorum. Dilini, tarzını beğeniyorum. Çok içten. Sıcacık. Baba kitabı, dokunaklıydı. Karakterler hikayeye çekicilik katmıştı.
Moly: Yalnız ve iyi olan kişi. Anne ve kız kardeş. Doğum yapmak için kaldırıldığı hastanede yaşamla ölüm arasında gidip gelen bir kadın.
Gary: Dürüst ve doğru olan kişi. Baba. Karısına aşkla bağlı, oğluna bakmaya çalışan adam.
Gerta: Haftalık 1.000 $ maaş alan çatlak çocuk bakıcısı. (Kadın harbi çatlaktı ! Okuyunda görün valla kadını hatırladıkça gözlerimi deviriyorum.)
Suzanne: Tarifsiz kişilik. Moly'nin ablası.Suzanne evini ve kardeşini daha çocukken terk etsede geçmişteki olaylar onun tarfaından anlatıldıkça beni en çok hüzünlendiren kişiydi. Fakat yaptıklarıyla şoka uğratadan da o oldu. Of hala sinirleniyorum. Sonra da hüzünleniyorum.
İlk bakışta aşklar vardır ya hani, Moly ve Gray'in ki de öyle bir şey. Tanıştılar, sevdiler, evlendiler. Nasıl bir türdendir anlayamadığım komşuları oldu. (Ama cidden başka türdendiler yaw) Ve elbette bebekleri Otis doğdu...
Moly doğum yapmak için gittiği hastaneye gittiğinde işler bir anda kötüleşiyor. Doktorlar neyi olduğunu bilmediklerinden resmen kadının üzerinde deneme yanılma yöntemi ile iyileştirme çalışıyorlar. Fakat Moly'nin durumu ne kadar ağır olursa olsun hayata tutunuyor. Gary ise işsiz kalmış bir halde hem Moly'nin tedavi masraflarını karşılamaya çalışıyor hemde yeni doğmuş oğlu ve onun bakımı ile başbaşa kalıyor. Ve yardım için Moly'nin geçmişine sığınıyor... Suzanne'ye...
Kitap hem bir babanın oğluna olan sevgisini hemde eşine olan bağlılığını konu almış. Ve hoşuma giden bir kısımda Moly ve Suzanne'nin geçmişlerine değinmesiydi. Merakla okudum...
Yazarı ve kitabı çok başarılı buldum. Kitabın çevirisini ise çok beğendim. Benim okurken zorlandığım tek kısım vardı; bölüm araları çok uzundu ! Uykusuz bıraktı beni :)
Kısacası.. Kitap sıradışı, trajik ve güncel bir hikayeydi... Yazarın esinlendiği olayları yeniden yaşamak yürek parçalayıcı olsada ben severek okudum.
Kitabı herkese tavsiye ederim... !!

ben beğendim

Etkileyici bir kitaptı. Anne kitabından sonra biraz hafif kaldı.

Tavsiye edeceğim bir kitap.

Bir tarafta yeni doğmuş yeğenine bakan teyze, diğer tarafta doğum sonrası bitkisel hayata giren anne..Talihsizlikler , tesadüfen kesişen yaşamlar ve kurulan bir aile birliği sonrasında gerçekleşen bir kaza sonrasında altüst olan yaşamlar. ve mutluya yakın bir son. Çok etkileyici...

Tamam anne kitabını sevmiştim ama bu kitap çok duygusaldı. Beni benden aldı okurken.. O yüzden anneyi okuyup beğenenler lütfen bu kitabı kaçırmasınlar.
Bir baba ve tüm mücadelesi. Mutlaka okumanız gerek.

Caroline Leavitt__BABA okudum ve bitti..

Öncelikle bu yazarla tanışmamıza vesile olan yayınevine sonsuz teşekkür ediyorum...
Yazarı ilk ANNE adlı kitabı ile tanımış ve kalbimi en uc noktasına kadar etkilemesine engel olamamıştım..
Ve aynı duyguları BABA'da da tatmak kaçınılmaz oldu benim için...

Gary kendi halinede kitap kapakları tasarlayan ve hayatında ki boşluğun sebebini,bir gün bir cafede otururken karşı masasında kendi halinde kitap okuyan güzeli görene kadar farketmemişti..
İçinden deli gibi tanışma isteğine karşı koyamaz ve cesaretini toplayarak masasına gider...

Molly Öğretmenlik yaparak geçimini kazanmakta,yalnız ve annesinden kalma evinde mutlu bir hayatı olduğunu düşünür..Ta ki,Gary ile tanışana kadar...
Onu ilk gördüğünde çekime karşı koyamaz ve yemek teklifini kabul eder...( bu kısımda çıkıp çıkmadıklarını söylemeyeceğim çünkü o kısımlar mutlaka okunmalı ♥ )

Molly'nin çocukluğu kızkardeşi Suzanne’in evi terk etmesi ile tamamen değişir,bir çok kez kızkardeşinin geri dönmesini bekler,ama bu bekleyişlerin sonu yoktur…

Molly ve Gary tanışmalarının ardından evlenir ve mutluluğa ilk adımı atarlar..Ve inanın bende her ikisi ile sonsuz mutluluk bu dur dedim ♥
Sırada sadece Otis’i kucaklarına alacakları günü beklemek vardır.
Mutluluklarına gölge düşürecek hiç bir şeyin olmadığını düşündükleri anda doğumdan sonra Molly’in adı konamayan bir hastalık yüzünden bilincini kaybettiğinde her şey Gary için çıkmaza girer..Hastane masrafları bütçelerini aşar, birde üstüne işinden kovulur ve Otis’e bakabilmesi için Suzanneyi çağırmak zorunda kalır…

Suzanne’nin dönüşü,Molly’nin yaşam mücadelesi,Gary’nin oğluna sonsuz sevgisi ve Molly’e olan aşkı bütün dertlerini mutluğu çevirebilmekteki mücadelesi…

Kısaca okunacak ve her birine birebir sizlerin şahit olması gereken bir kitap… Caroline Leavitt her okurun kitaplığında bulunması gereken bir yazar…
Kesinlikle tavsiyemdir….

Çok güzel bir kitaptı.

Ilk kitabi sevmistim ama bu kitaptan cidden nefret ettim. Gary'nin sumsuklugu, Molly'nin basiretsizligi ve Suzannne'in insanda goz devirme istegi yaratan sacmaliklari tekrar tekrar yapmasi cidden baydi beni. Akli basinda guclu bir karakter yazmak bu kadar zor mu ya. Okurken icim kiyildi, bi turlu bitmek bilmedi ve ben kapilarin altindan su olup akmak istedim o derece. . >_<
Ayrica Molly'nin hastaligiyla ilgili yazar hic arastirma yapmamis gibi, cok zayif bir kurgu olusturmus. Sayfalar boyunca hastalik hakkinda sadece doktorlarin dedigi "bizde neyi var" bilmiyoruz cumlesi devam edip duruyor ki bu hakikaten inandiriciliktan uzak ve cok sikiciydi.