Beni Çocukluğumdan Öp

Bu sefer tam ortasından gireceğim konuya. Ağır ilerleyen bir kitap, "Beni Çocukluğumdan Öp". Öyle soluk soluğa okuyacağınız bir kitap değil. Ama her kitap soluk soluğa okunmaz zaten. Sabretmeniz gereken bir roman. Aklınıza hemen kötü bir şey gelmesin… Sebebi, kahramanların içindeki sıkıntının olağanüstü yoğunluğu. Sayfalardan taşıyor adeta. Tam da dönemlerine uygun bir ruh hali içindeler. Demokrat Parti iktidarı ve Menderes hükümetinin görünüşte huzurlu, içte sıkıntılı günleri. Bilemiyorum, belki -varsa- Günhan Kuşkanat’ın kişisel birtakım sıkıntıları da sirayet etmiştir romana. Önemli değil, kahramanların ilk etapta görünmeyen, ama biraz dikkatli baktığımızda üzerimize yığılan sıkıntıları, sessizlikleri, "yalancıktan" tebessümleri o kadar güzel aktarılmış ki, elle tutulur hale geliyor. Özetle çok başarılı bir anlatım…