Peyami Safa yine kuvvetli psikolojik tahlillerin gerisindeki başarılı dönem resmi eşliğinde toplumsal yozlaşmayı işlemiş. İlk bakışta kadına daha çok yükleniyor gibi gözükse de arada üçüncü kişi olarak olaylara dışarıdan bakışı ve dokundurmasıyla asıl işaret edileni ortaya koyuyor. Aslında karakterleri işlerken tamamen suçlayıcı bir tavır da gütmüyor. İnsani duyguları ve zaafları aynı doğallıkla işlemesi ve tahlillerin derinliği hayranlık uyandırıyor.
“İnsan bu dünyada aldıklarının hepsini iade eder. Müstesna yoktur. S.121”