kitap içerik olarak güzelde konu bütünlüğü olmadığı için çokda akıcı değil gibi geldi bana. atasözleri gibi birbirinden bağımsız içerği.
Beklediğimden de ağır geldi eser. Anlamakta zorlandığımdan, üç aylık bir dönemde okumak zorunda kaldım. Felsefi notları şiirsel bir dil ve aforizmalarla "üstinsan" kavramını anlattığı, tekrar tekrar okunması gereken bir eser.
Bir bölümde, "Bir zamanlar Tanrı'ya isyan, en büyük günahtı. Fakat Tanrı öldü ve onunla birlikte bu günahlar da öldü. Şimdi en korkunç şey, yaşama karşı günah işlemek ve 'bilinmesi mümkün olmayanı' yaşama amacından üstün tutmaktır." diyor Nietzsche. Bilinmesi mümkün olmayanı, korkularıyla yaşama amacının üstünde tutmak, korkunç olduğu kadar, samimiyetsiz ve anlamsız da; çünkü korku samimiyetten uzaklaştırır, vicdan "iyiliğe" giden yolu yakınlaştırır.
2 kitabı aynı anda okuyabilirim diye düşünmüştüm ama olmadı en kısa zamanda bu kitabı okumaya tekrardan başlayacağım
sindire sindire okunulmasını tavsiye ederim zira hiç bir şey anlamadan olumsuz eleştiri yapma durumunda kalınır
Kendi arkadaşlarının deyimiyle 'mastürbasyon yapmaktan beyni çürümüş kişi'.Zerdüştü lise yıllarında okumuştum.Serde gençlik var.O zamanlar anlayamadım övülen göklere çıkarılan bu eseri şimdilerde yeniden okuma kararı aldım.Ancak değişen bir şey yok.Bu kitap ilk basıldığında zaten 20 tane basılmış onu da kendi arkadaşları almış(ayıp olmasın diye).
Kutsal kitap havasında yazılmış.İnsanlığa kutsal kitaplar gibi seslenmek istemiş(Defol ey haşere,ey zehirli soluncan); ancak bilmesini isterdim ki Popol Vuh bile daha heyecanlı bir kitaptı.Havariler,semboller gibi dini simgeler bolca var.Zerdüşt Ateist bir peygamberdir.Tanrı kavramı ona göre şair uydurmasıdır.Zerdüşt'e göre insan eşit değil,olmamalı da;eşit olursak üst insana ulaşamazmışız.Biz insanlık oturup üst insan olsun diye çabalamalıyız.Hatta bu faşist domuza göre aramızda savaş olmalı.Nietzsche seven kadınları da bir türlü anlayamamışımdır.'''Ay'ın kadın olduğunu düşünmek bile zoruna gidiyormuş'''erkek olarak düşünmek daha cazipmiş,kadını ruhça züğürt olarak görür,kadınlara giderken elinizden kırbacı eksik etmeyin der eksik kişilik.Sanırım anne sevgisi eksikliği,Salome'nin red cevabı bu hale gelmesine neden oldu.Kitabın son çeyreğinde kadını damızlık olarak gördüğünü açıkça göstermiş.Hatta haykırmış;
'henüz çocuk yapmak istediğim kadını bulamadım' sadece bu mısrayı 7 paragrafın sonunda da 7 kez tekrar etmiştir.
Bu arada Nietzsche'nin insan üstüne çok merak salmayın zaten onun insanüstü dediği şeye bizler şeytan diyormuşuz.
Yıllardır övülen eserde tek bir şeye katılıyorum ki 3 fena şey vardır;şehvet,hükmetme isteği,bencillik.
iki yılda bir, soğuk kış günlerinde, mümkünse yalnızken, açıp okuyup hatırlamakta fayda olan kitap
İçinde herkesin kendine göre benimseyebileceği veya yadırgayabileceği bir sürü düşünce mevcut. İnsanlık için yazılmış Zerdüştçe bir eleştiri ve rehber kitabı. Yorumlara bakınca biraz da abartılmış olduğu aşikar. Bu tarz fikir dolu bir kitap yazmak için en iyi teknik bu mu? Bugün olsa Zerdüşt böyle mi buyururdu tartışılır..
yarım bıraktığım için ne kadar yararlı olur değerlendirmem bilemem ama anlamak için çok zorlasam da kendimi hoşlanamadığım zevk alamadığım bir kitap...
(Tam bu sayfayı açınca dejavu oldum. İleride uzun bir değerlendirme yazısı yazacağım bu yüzden:))
Yine çok zorlandığım bir kitap ''Böyle buyurdu zerdüşt'' felsefeyi seviyorum,öğrenmeye çalışıyorum fakat ağır bir kitap.