Çarpık Saray (The Royals #3)

yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2021/08/erin-watt-carpk-saray-royals-3.html

Herkes kapıdan çıkarken Easton ve ben geriden yürüdü. Easton gülümseyerek eteğimi çekiştirdi. "Daha dar ve seksi bir şey seçersin diye düşünmüştüm."

"Uzun zamandır sürtük kıyafetleri giydim. Hiç prenses olmamıştım," dedim elbiseyi düzelterek. Bu elbiseye kutudan çıkardığım anda aşık olmuştum. Omuzları açıkta bırakması aradığım seksiliği veriyordu ama uzun kollu ve dik yakalı olsaydı bile uzun eteğine, yürürken bacaklarıma sürünen kat kata şifona hayran olurdum.

Easton sırıttı. "Sen zaten her zaman beklentilerin tersini yaparsın. Kızlar kendilerini paralayacaklar."

"Ben sadece istediğim şeyi yapıyorum. Onar da aynısını yapmalı."



*****



"Ben senin başka bir kızla 'hayatına devam etmene' dayanamazdım. Bizi bu tür bir ihanet mahveder. Beş yıl boyunca uzağa gitmen değil. Daniel, Jordan, Abby ya da Brooke gibi niceleri değil. Hayatına bir gün, bir saat için bensiz devam etmen en nefret edeceğim şey olurdu."

"Ben senin için doğru olanı yapmaya çalışıyorum," dedim tekrardan. Lanet olsun, şu sıralar uyanık olduğum her an düşüncelerimde hep Ella vardı.

"Beni için doğru olan şey, beni geri çevirmemen. Benim için doğru olan şey, hislerimi yönetmeye çalışmaman. Ben seni seviyorum, Reed. Bana bu tür şeyler hissetmek için daha çok gençsin demene gerek yok. Belki karşıma sevebileceğim biri çıkacaktır ama ben onunla ilgilenmiyorum. Ben seni seviyorum. Ve seninle olmak istiyorum. Sen ne istiyorsun?"

Tutkulu sözleri, son hamleyi yapmamı imkansız hale getirmişti. Sözcüklerim ben engel olamadan ağzımdan dökülüverdi.

"Sen. Biz. Sonsuza dek."

Üçüncü kitabı çıkan serinin en çok bu kitabını sevdim.
Bu kitapta Callum Royal ve oğullarını daha çok sevdim.
Ella’nın çabasını takdir ettim.
Steve’den ise tam tersi nefret ettim.
Yazar tüm olayları bu kitaba saklamış.
Yazarın en sevdiğim kitabı oldu.
Şimdi sırada küçük kardeş Easton’un hikayesi var.
Ama ben Gideon’un gizemli tavrı nedeniyle en çok onu merak ediyorum.

---------------


Babamın çenesi kasıldı. “Grier’ı ara. Ona bizimle çatı katında buluşmasını söyle.”
Kötü bir fikir değildi. Hemen avukatı aradım, Ella’nın aksine, o telefonuna cevap verdi. “Reed, senin için ne yapabilirim?”
“Bizimle Steve’in dairesinde buluşan gerek,” diye talimat verdim.
Kısa bir sessizlik anından sonra, “Yine ne yaptın?” dedi.
Telefonu kulağımdan çekip cihaza inanmayan gözlerle baktım. “Bu lanet adam bir şeyler yaptığımı düşünüyor.”
Babam gırtlağından öfkeli bir ses çıkardı. “İstemsiz adam öldürmekle suçlanıyorsun. Tabii ki bir şeyler yaptığını düşünecek.”