Küçükken çok sıkıcı bulsam bile büyüdükçe etkilendiğim kitaplardan birisidir. Denildiği gibi: "Bunu okumayan çocuk, yarım kalmıştır."
İyi ahlak, çalışkanlık , özveri , vatan sevgisi , öğretmene saygı , eğitime önem...... Neler yok ki bu kitapta. 1872 yılında günlük tutan Enrico sen kesinlikle Şeker Portakalı ZEZE den daha iyi bir çocuksun.
Bir zamanlar bütün çocuklara tavsiye edilen bir kitaptı. Bir çocuğun gözünden hayatı anlatıyordu. Zaman öyle değişti ki, şimdiki çocuklara cazip gelir mi, bilemiyorum. Kitabın bir çok bölümden oluşması uzun kitap okumakta zorlana çocuklara çok uygun. Benim için, biraz aşırı duygusal ama çok güzel bir kitaptı.
Küçükken bana okuma alışkanlığı kazandıran bu anlamlı kitabı tüm öğrencilere tavsiye ederim.
Çocukken okuduğum en güzel ve en uzun kitaptı.Hediye eden hocamı ömür boyu unutmayacağım.
Nedense beni hiç etkilememiştir. Yaklaşık 7 kez falan okumama rağmen her birinde zaman kaybı deyip üzülmüşümdür
Okurken çocukluğumu hatırlattı, hayata bir çocuğun gözünden bakmayı öğretiyor. Çocuk psikolojisi, bilirsiniz. Bir kaç sevmediğim yönü oldu o yüzden puanı düşük verdim.
7. sınıfta okumaya başlamıştım ne oldu hatırlamıyorum ama kitabı kaybettim... Çok üzüldüm o kadar aradım bulamadım bulsam okurum. Kitap sanki beni yansıtıyor gerçekten etkilendim.
Bundan 5 yıl önce okuduğum bir kitap. Çok fazla hatırlayamasam da bende güzel izler bıraktığı tartışılmaz bir gerçek.
Çocukluğumda kalbim paramparça olarak okuduğum bir kitap, klasiklerden...Kendi çocuğuma okutur muyum? Sanırım o tertemiz yüreklerde gereksiz üzüntülere yer yok, tekrar bakmam lazım.
çook güzel bir kitap. biraz duygu yüklü. anlatım biçimi, içerik yönünden mükemmel bir kitap.
Çok yapmacık ve ütopik bir kitap. Çocuklara okutulabilir elbette ama ben gerçekiçi bir eğitim olmayacağını düşünüyorum.
Sıcacık bir kitap. Zaman zaman gözlerim doldu zaman zaman gülümsedim. Ama bir günde oturup okuyamadım kısacık kitabı. Sanırım sindire sindire okumak istedim :)