Denemeler
Michel De Montaigne
En Son Değerlendirmeler
Bu yasimda okudugum ve hayatimin cesitli yillarinda okumak isteyecegim bir kitap...
Bu kitabı ben ve fosforlu kalemim birlikte okuduk. İnsana hayatı boyunca yarar denemeler içeriyor.
Çok güzel bir kitap.Her denemeden insanın çıkaracağı dersler var.Bir kişisel gelişim kitabı da diyebiliriz.
Güzel tespitlerin bulunduğu sürekliyici bir kitap tavsiye ederim. Klasik diye uzak durulacak bir ağır anlatım tarzı yok.
Hayatın duvarlarında yaşadık hayallerle, pişmanlıklarla, sevgilerle, aşklarla, hazlarla; ama hayır insan sadece nefesle yaşar. Bu yaşıma kadar kaç kez düşüp kalktım bilmiyorum ama kalktım önemli olanda bu değil mi? Okudum, yazdım, çizdim elimde bir kalem bir defter aklıma gelen her şey toz duman gibi uçup gitti, sayfalarıma eklediğim en çok bendim. Düşüncelerin önüne geçemeyen benliğimiz hayallerimizi süsleyen bir zavallıdır. Yasa, yararlı olduğu için değil yasa olduğu için yürürlükte kalırmış; işte insanlarda sevdikleri ya da cesaretli oldukları için değil yaşamaya mecbur oldukları için yaşmaya devam ederler. Kimsenin kimseye ihtiyacı yoktur. İnsan en çok kendine muhtaçtır, insan en çok kendini tanımalıdır. Kim derdi insan kendinden çok başka başka şeyleri sever diye? Öyle olmuyormuş... Aklıma yetiştirdiğim her cümle, kendini bana çalıştıran sayfalar yetişti cahilliğimi tedavi etmeye. Ne sen, ne de bir başkası sende olanları, sen kendini tanımadan bulamıyorsun. Kendini öven insan boş insandır, kendinden başka kimseyi düşünmeyen, söylediği her kelimeyi dilindeki sayfalarda bırakan... İnsan dilinde değil elinde bırakmalı eserlerini, uzatmalı, hissetmeli. Sen yap ama başkası bahsetsin senden, adın değil eserlerin dolaşsın elden ele, dilden dile. Aklımda uçuşan binbir kelimelerden birisi kanatlanıp birinin düşüncesine konsa ne güzel olur. Felsefe olur, tartışma olur, yeni yeni kavramlar olur ama adı da bu ya; bir eser olur. Sevmek bir sanattır, nefret etmek bir sanattır, kendini bilmek yaptığın en büyük eserdir. İşte tanıyıp tanıyabileceğim en harika ben dersin. İnsan, beni benden alan değil beni ben yapanı seçmelidir. Kelimelerim düşüncelerimle iş birliği yapıp beynimin emriyle bana kalem ve kağıtla itibata geçmemi söylüyor. Yaşanmışlıklar insanın alabileceği en büyük ders, kendinden alabileceği en iyi tecrübedir. Dünya dönüyor ama insan hissetmiyor, ben dönmüyorum, ben olduğum yerdeyim diyoruz; halbuki ömür gelip geçiyor hangimiz oturup geçen dakikaları sayıyoruz? O sayacağımız zamanda yeni şeyler yaşarız çünkü. Ölüm biraz daha yaklaşır bize. Günler, okunan kitabın çevirdiğimiz sayfaları gibidir, çevrilir çevrilir ve bir de bakmışsın kitap bitmiş. İşte budur hayat dediğimiz şey. Sayfalar bitene kadar, kelimeler, cümleler birbirini kovalar. Bir insanla konuşmak gibidir kitap okumak. Ben okurken kitabımın her sayfasıyla aşk yaşadım, her okuduğumda biraz daha aşık oldum. Beni benden mi aldı kitap, yoksa beni ben mi yaptı? Gözlerimi kapattım, aklımdan binbir kelime geçti, her düşünceme biraz daha su ekleyip içmeye devam ettim. Ben kendimi tanıdım, gelip giden insanları bir kenara bırak, sende kalan seni keşfet. Okurken kendimi bulduğum yerde yeni denemeler ekledim kendimce kendime. Amacım bir sayfada bende olanlardan çevirmekti. Bir bir saydım aklımdaki düşüncelerimi, kelime kelime yazdım bir müzik eşliğinde. Baştan başlayıp okudum daha sonra kendimi. Kim hakkımda ne derse desin, çünkü insanların yaptığı en iyi şeydir kendini tanımadan başkasını tanımaya çalışmak. Kimine göre hastayım, kimine göre vefasız, kimine göre yaş olarak oldukça küçük. Dilediğinizi düşünün ama ben kendimi tanıyorum ve benim hakkımda konuşan insanlardan en büyük farkım bu. İyiki sizden küçüğüm ki kendimi daha erken tanıyıp, bir yol seçebildim kendime. Bir alıntı paylaştım iki gün önce " birileri arkanızdan konuşuyorsa onlardan öndesiniz demektir" işte bu sözü hatırladığımda kendimi tamamen eleştiriye açtım.
Bir ay önce karşıma biri çıktı ve çok az kitap okuduğumu söyledi. O an içimden ah demek geçti çünkü kendimi bir kez daha keşfettim. Ben okumak için okumadım, ben kendimi öğrenmek için, okuyacağım yazarı kendimce belirlemek için okuyorum yavaş yavaş. Kitaplığımda biraz daha az kitap olur ama aklımda daha fazla düşünce olur. Şimdi daha iyi okuyorum, daha az eser veren yazar tercih ediyorum. Ne kadar az eser veriyorlarsa o kadar uzun sürede kendilerini biraz daha keşfediyor yazarlar ve yeni bir hayatla geliyorlar gündemimize. İki yılda bir, üç yılda bir hatta belkide on yılda bir eser veren yazarlar adını sayıkladığım kişiler oluyor. Bir kitap okudum adı bende kalsın, okuduğum kitap ve bundan sonra çıkan bir kitabı arasında sadece bir ay vardı ne öğrendim biliyor musunuz? Beni zorlamıyor bu kitaplar, her zaman bildiğim kelimeler, kullandığım heceler... Ben bu kitapta ne gibi bir bilgi edinebilirim ki?
"Denemeler", daha çok eğitim ve felsefe konularına değinen ve ortaçağ dogmatizmini yıkan bir aydınlanma kitabıdır.
Hayatı çözümlemiş bir adam, deneyimleri ve görüşleri ile okuyanları aydınlatıyor.. herkese tavsiye ederim...
eskiden deneme deyince 'sıkılır okuyamam' deyip kestirip atardım. Ta ki kardeşim montaıgne'yi hediye edene kadar. meğer ben bir denemesevermişim haberim yokmuş. kitap bittiğinde üzüldüğümü hatırlıyorum. kendine yeni muhabbet arkadaşları arıyorsan montaıgne iyi bir başlangıç :)
Uzun zaman önce okumuş ve içinde geçenleri unutmuştum. Tekrar okuduğumda beklediğim şeyi alamadım. Fikirsel olarak basit geldi ama kendisini açıkça sorgulaması insanı düşünce alanını bir adım genişletebilir. Bazı konularda ki fikirleri günümüzde de aynen devam ediyor. İnsan o zaman da insan şuan da insan yani. Ama dediğim gibi süper bir düşünce beklemeyin. Birde ben İş bankası yayınını okudum eserin aslı 4 cilt say yayınları çıkarmış oradan okumanızı tavsiye ederim okuyacak kişilere.
Hayatınızda belki de tanıma fırsatı bulamadığınız ünlü düşünürlerin çoğundan alıntı yaparak bir kitap yazmak ve onları size tanıtmak... Emeğe saygı
kesinlikle okunmalı, kütüphanenin en güzide köşesinde durmalı, zaman zaman tekrar okumak istenecek bir başyapıt....
Montaigne ile mutlaka bir akrabalığım var dedirten bir kitap.
Sanki biri sizi yazmış hissine kapılıyorsunuz. Hayatınızda okuduğunuz en iyi kitaplar listesinde mutlaka yer alacak bir eser.
Montaigne'in kendisini anlattığı bu kitapta siz de kendinizi bulmanızın yanı sıra, birçok tespitinde ben bunu nasıl göremedim diyecek kadar basit ama şaşırtıcı noktalara değiniyor.
beğenildiği derece de başarılı bulmadığım kitap oldu benim için, 'montaigne en azından denedim' demek için yazmış sanki.
iyi ki var bu kitap... Yoksa soruları nereden yaratırdık? Öğrencilerin okul sıralarında pek sevdiğini sanmıyorum :))
Montaigne'i okumaya başladığımda ilk farkına vardığım özellik yazarın Yunan ve Roma çağı yazarları ile özel ilişkisi.
Montaigne bireysel alanı toplumsal alanın üzerinde tutmuş. Olaylara seyirci olmayı, evin duvarları arasında mutluluğu bulmayı önermiş
Montaigne yalnızca kendisi hakkında söz etmek istediğini söylerken daha genel anlamda insanı -anlamaya davet etmekmiş eserinde
Lisede edebiyat dersi yazılı sınav konusu yapılmış bir diğer travmatik kitabım.. Kitabın 4'te 3'ünü kendimi zorlaya zorlaya okuyup bir tane bile hikayeyi aklımda tutamamıştım.. Sağolsun Montaigne, sayesinde sonraki 1 yıl okumak için elime bir tek kitap bile almamıştım.. İlerde de, yaşım kemale erse de okumayı düşünmüyorum.. Üzgünüm Montaigne..
güzel. hayata dair. yaşama sanatı öğretisi. fazla sözle kirletmek istemem. asırlık.
Okunması için yaşın biraz kemale ermesi, en azından ergenliği atlatmanın beklenmesi gerektiğine inandığım ünlü kitap! Deneme diyince Türk gencinin aklında oluşan şablondur.
Kendisiyle çeliştiği yanları var, altı çizilen birçok cümlenin yanında söylenmesi gerekir.
Özellikle ölümle ilgili düşünceleri ve alıntı yaptığı Lucretius ve Horatius dizeleri okunmalı.
