Tavsiye üzerine okuduğum ama benim için tavsiyeden çok daha öteye geçen bir yapıt.. Takdire şayan.
Oldukça keskin bir roman. Yazarın yaşamından ve görüşlerinden çokça iz taşımakla birlikte Sineklerin Tanrısı’nı anımsatan bir felsefesi de var. Özellikle nihilizmi çocuklar üzerinden işlemesi çok vurucu. En masum olanda masumiyetin ve ölümün tezatı insanı irkiltiyor. Yaşı veya konumu ne olursa olsun hedefini yitiren insanın ne kadar tehlikeli olabileceğinin resmi çizilmiş. Dildeki sadelik ve betimlemelerdeki şiirsellik, adeta bıçak gibi kesiliveren finalin etkisini daha da artırıyor.
Kapitalist gelişmenin ve ikinci dünya savaşı yenilgisinin Japon ailesinde ve kuşaklarındaki yozlaşmayı ve ayrışmayı çok çarpıcı anlatmış. Rahat ve akıcı okunuyor.