Depresyon Tahlilleri

kitap iki psikiyatrist arasında geçen konuşma-sohbet-soru cevap şeklinde. psikiyatristlerden birisi (sorulara muhatap olan) aynı zamanda bir kaç defa depresyon geçirmiş yani işin hem teoriğini hem de pratiğini biliyor. depresyon hakkında biraz bilginiz varsa size çokta yeni şeyler katacağını söyleyemem ancak kitap sohbet tarzında olduğu için vakit geçirmek babından okunabilir.


kitaptan birkaç alıntı;

bir kişinin huyuna suyuna bakıp 'hah işte, tam depresyon geçirecek adam' denilebilir mi?
denilebilir. erdemli ve çevrelerinde sevilen kişilerdir. aman kimseyi incitmeyeyim, herkesi hoş tutayım gayreti içinde yaşarlar. aşırı duyarlı ve titizdirler. sorumluluk duyguları yüksektir. 'hayır' demeyi beceremezler. mükemmeli ararlar, mükemmel olmaya çalışır, en küçük bir hataları olduğunda kendilerini acımasızca yargılarlar. onurlarına düşkündürler. öfkelerini dışa vuramaz, dertlerini anlatamaz, bir sorunla karşılaştıklarında oturup niye böyle oluyor diye kurmaya başlarlar. işler bekledikleri gibi gitmediğinde hemen kırılırlar. ama kırgınlıklarını da söze dökmez, içlerine atarlar.

yılları hafif depresyonlarla geçerken, melankolinin en derin çukurlarından birine yuvarlanmış olduğunu anlıyorum. alacakaranlık duyguların oluşturduğu bir sis içinde yaşayan böyle insanların, hayat çizgilerine yerleşmiş zifiri karanlık uçurumlar vardır. her an ayaklarının altında patlayıverecek birer mayın gibi, onları bekler bu uçurumlar.



yüzündeki ifadenin tek bir sözcükle anlatılması gerekse, ''yorgunluk'' denebilirdi. yalnızca beden değil, aynı zamanda bir zihin yorgunluğuydu bu. binlerce yıl yaşayıp hayattan bıkmış, çevresinde olan biten her şeye yabancılaşmış gibi bakıyordu.

sebebi ne olursa olsun, her şeyin başı stres. olaylar ve durumlar strese yol açıyor, stres kişiyi depresyona doğru itiyor, kişi biyolojik ve toplumsal varlığıyla direniyor, başaramazsa depresyon geçiriyordu.