Dikenlerin Büyüsü

Yazar, büyülü bir dünya ile karşılıyor konuklarını. Betimlemelerle, okuduğum büyülü atmosferle kitaptan çok etkilendim. Ve tek kitap olmasına üzüldüm. O kadar gereksiz uzatılan, tek kitap ile yetinmesi gerekirken seriye tamamlamak için saçmalayan bazı kitaplar varken bu kitabın tek kitap sığdırılması üzdü.
Eksikleri yok muydu, bence vardı. Ama kitap o kadar doluydu ki; heyecan, aksiyon hiç eksilmedi. Nathaniel ile Silas’ı daha çok okumak isterdim.
Kurgu genelde Elisabeth’in çevresinde şekillenmiş olsa da havada kalan konular vardı. Ama yine de çok güzeldi. Konusundan bahsetmeyeceğim ama bu tür fantastik kitapları seviyorsanız okumanızı kesinlikle tavsiye edeceğim bir kitaptı.

--------------


“Neden bütün dünya inanmazken sen inanmaya devam ettin?”
Elisabeth, buna nasıl cevap vereceğinden emin değildi. Ona göre bu soru çok da anlamlı değildi, bir anlamı vardıysa bile anlamak istediği türden değildi. “Hiçbir şeye inanmazsan hayatın ne anlamı kalır?” diye sordu cevap olarak.



*********

“Nasıl fayton kullanacağını bilmediğini sanıyordum,” diye bağırdı toynak sesleri arasında.
“Daha neler!” diye bağırarak cevap verdi Nathaniel. “Yeterince teşvik edildiğimde çok hızlı öğrenirim.”




******

“İtibarını zedeliyorum, değil mi? Diye sordu. Elisabeth seyircileri gözlemlerken.
“Endişe etme,” dedi Nathaniel. “İtibarım zedelensin diye yıllardır çok uğraşıyorum. Belki bugünden sonra nüfuzlu aileler bekar kızlarını mancınıkla bahçeme fırlatmaya çalışmaktan vazgeçer. Bu bir kere gerçekten oldu bu arada. Kızı kürekle kovalamak zorunda kaldım.”