Muhteşem bir klasikti. Bir asırdan fazla zaman geçmesine rağmen rahatlıkla okudum. Yapılan betimlemeler o kadar iyiydi ki her birini gözümde canlandırabildim. Kitabın tek kötü yönü sonlarında düşüncenin kendini sürekli tekrar edişiydi.
tolstoy'un süslemeden, dramatize etmeden, duygulardan olabildiğince uzak durarak ortaya koyduğu yozlaşmış bir toplumsal düzen tablosu. hikayesini kahramanların duygularıyla ya da psikolojik tahlileriyle değil, içinde bulundukları toplumsal manzaranın içinde anlatır tolstoy. sürükleyici gelmeyebilir, hızlı okunmayabilir ama çok güçlü, şaşırtıcı, sarsıcı bir roman diriliş. sabırla, inatla okunmaya, tekrar tekrar okunmaya değer.