Duman

Babalar ve Oğullar adlı efsane kitabi ile tabiki kalite olarak karşılaştırmamız pek mümkün değil ama genel olarak bakınca gayet etkili bir roman. 👍

Başlarda , özellikle ilk 40 sayfalık bölümde karakterler arası tartışmaların olduğu, bolca çevirinin bulunduğu , donemin siyasi portresinin çizildiği kısımlar okuyucuyu sıkacak olsa da sonrasında Litvinov ile Irina aşkını merkeze alan ve bu şekilde devam eden bir kitaptan söz etmek mümkün. Turgenyev dönemin rus aristokrasisine ,soylularına ciddi eleştiri getirmiş , dalgaya almıştır. Batı medeniyetine sırt çevirmiş Rus toplum yapısını da yine bu sınıflar üzerinden eleştirmiştir. Kitabın içerisinde de kısım kısım bu yergileri görebiliyoruz.

Kitabın ilerleyen kısımları dediğim gibi aşk eksenli ama gel gitli bir aşktan söz ediyoruz. Litvinov ozelinde hüznü, çaresizliği barındıran; Irina' da da aynı duyguları içeren ama fazlasıyla kararsızlık ile dolu bir süreçten söz etmek mümkün. ❣

Ozellikle uzun zaman sonra tekrar karşılaşmak sanirim her ikisi icin de hayirli olmadı. Beni bir okuyucu olarak Irina' nin ne istediğini bilmemesi,icine düştüğü sahteliklerle dolu sosyete hayatından kopamamasi sinirlendirdi. 😡 Yine Litvinov'un son derece uysal,sevecen,iyi biri olan nişanlısını Irina icin ( sanirim aşk icin demem daha doğru olur) bırakması da sinirlendirdi. Ha denilirse ki aşık, hala aşık; mantığını degil aşkını seçmesi normal ,buna da saygı duyarım. Ama son gelinen nokta ile de zaten neyin doğru, neyin yanlis oldugu ortaya çıkacaktır.

Genel anlamda, karakter analizlerinin son derece başarılı olduğu , dönemin toplumsal yapısına ışık tutması adına yapılan eleştirilerin son derece öğretici olduğu , aşk eksenli bakinca ise açıkçası çok da aman aman bir aşk hikayesinin bulunmadığı bir roman denilebilir. 🧐

Keyifli okumalar. 🌿📖