Duru Bir Umut

Konusu bana, Sen Yokken kitabını hatırlatan ve sayfalarını heyecanla çevirmediğim durağan bir kitap okudum diyebilirim, yani karakterlerin aşklarını, aralarındaki tutkuyu çekimi hiç bir şekilde hissedemedim, her şey çok yüzeysel geldi bana....

Duru, en yakın arkadaşı Sima'nın kendisine bırakıp kaçtığı, doğum belgesine de kendi adını yazdırdığı bebeğe sahip çıkmaya çalışan genç bir üniversite öğrencisi, kendisine ait olmayan bu bebeği sevip annelik etmeye çalışırken, bebeği babasına teslim etmesi gerektiğinin de farkında.....

Toprak bir zamanlar alkol problemi yaşayan varlıklı bir ailenin üniversite öğrencisi oğlu, alkol problemi zamanlarında özel hayatı çığırından çıkmış, bir bebeği olduğunu bile bilmiyor, Duru karşısına çıkıp bu gerçeği dile getirdiğinde onun da özel hayatı altüst oluyor....

Duru bebeği teslim edip gitmek yerine bebeğin annesi olduğu yalanını söylüyor, Toprak kızı hatırlamıyor bile, alkol birçok şeyi hafızasından sildiği için kızın ona yalan söylediğinin farkında bile değil, doğum belgesinde Duru'nun adı yazdığı için de Toprak bu yalana inanıyor.....

Aslında Duru'nun amacı biraz daha bebekle zaman geçirip sonra gerçeği söyleyip gitmek, fakat zaman geçtikçe gerçeği itiraf etmek zorlaşıyor, birlikte yaşadıkları süre zarfında aralarında bir çekim yaşanıyor ve aşka dönüşüyor ....

Bence ana karakterlerden çok yan karakterlere yer verilseydi daha iyi olurdu, özellikle Ezgi ve Taner çiftini okumak isterdim, zira ana karakterlere bir türlü ısınamadım :))