Duvar

düşünsel bunalımlar..
"Çok ender görülen cinsten böceklere bakar gibi merakla baktım onlara.."

"Kendimi öldürüyorum, çünkü var değilim. Ve siz de, insan kardeşlerim, hiçsiniz!"

Arkdaşımdan ödünç aldığım bir kitaptı. Güzeldir, tavsiye ederim.

Duvar, herostratos... ne güzel öyküler.

İnsanın varoluşu, ölüm, öldürmek, delilik, eylem eylemsizlik..... İnsana dair ne varsa değişik yaş ve sosyoekonomik düzeyde insan öyküleriyle karşımızda. İnsanca olana bir tepki gibi. Her hikâyede neler olacağını kestiremiyorsun. Her biri bir tokat gibi patlıyor. Önyargılarımiz yok mu iste? Hep bildik hikâye deyip sonunda farklı bir noktaya vardıriyor konuyu Sartre.

bir yalan olduğunu bildiğin bir şey söylersin ve doğru çıkar. peki bu yalan mıdır?

Yazan Jean-Paul Sartre, kitabin adi DUVAR.. Eh dedim, okumasi kolay olmaz herhalde... Yanilmisim, gayet akici sekilde yazilmis hikayelerden olusuyor kitap...
Her hikayenin kahramani kendini, icine gomdugu kalin duvarlardan kurtarmaya calisirken, hayatda varoldugunu da gene kendine! kanitlamaya calisiyor.
Cinselligin, oldurme durtusunun ve de depresyonun cok acik olarak anlatildigi hikayeler nedense beni bunalima sokmadilar:) Varoluscu Sartre"in insani (kadin ve erkegi ayri ayri) irdeleyisi muthis ve kitapda O"nun felsefi goruslerine sik sik rastlamak mumkun...