Ülkemizde bazı unsurlara üstün değerler yüklemek adına ne çok çaba sarf edilebileceğini bu kitap ile bir kez daha anlamış bulunuyorum. Her şeyin havada kaldığı, uymadığı, yanlış ve de zorlama olduğu bir kitaptı.Nasıl bu serinin bu denli popüler olabildiğine inanamadım. Yazar oturup düşünmüş "acaba neleri bir araya getirirsem en popüler kitabı ortaya çıkarabilirim" diye.Erotizm tam doz baş rolde olmalı, biraz da mistik/fantastik unsurlar, azıcık da aşk.Tamam. Ama tamam olmamış!Kitabın orjinal dilindeki halini bilemediğim ve Ephesus'a çeviri konusunda güvenmek istediğim için dilini de eleştirmeden edemeyeceğim.Resmen argo kelimelerden örülü ve kendini tekrarlayan bozuk bir dil akışı vardı. Mantıktan bile nasibini alamamış bir kurguya sahipti.Ejderhaların gözümdeki büyüsünü bile yitirtti diyebilirim. Kesinlikle okumayın, para verip de asla almayın.
güldüren bir kitaptı ama bir şeyler eksikti. Eksikler göz ardı edildiğinde, eğlenerek okunabilecek bir kitap.
Yüzümde kocaman bir sırıtışla okudum kitabı. Bir fantastik kitap bu kadar mı eğlenceli olur diye sormadan önce bir ejderha bu kadar tatlı olabilir mi diye sorsam daha yerinde olur :)) Çok sevdim, iyi ki tavsiyeleri dinleyip başlamışım. Bir günde bitiverdi :) Hikayeyi anlatmama gerek yok, zaten çoğu benden önce okumuş, sadece çok beğendiğimi söylemek istedim :)
Ejderhanın kafasına kitap fırlatmak mı :))))). Hadi canım!
Daha önce ejderha gibi efsanevi bir canlının insana dönüşüp bir insana aşık olduğu bir hikayeyi okumamıştım. Genelde kurt adam veya vampirlerin hatta elflerin insanlara aşık olmasına alışığız- ne de olsa onlar da özünde insan- ama ejderha? Bir ağacın insana dönüşüp bir insana aşık olması gibi bana göre... Veyahut köpek. Aslında geçen aylarda Bay Ruffles isimli bir kitap okumuştum; oyuncak bir ayının aşık olduğu insanla beraber olmak için çabasını anlatıyordu. O da insana dönüşüyordu. O daha ilginçti aslında. :D
Neyse. Ejderhalarımızın olduğu bu gezegen neresi ise bizim Dünya'mız değil belli ki; iki güneşin olduğu bir gezegende geçiyor. Orta Dünya dönemi halim... Ejderhalar oldukça üstün güçlere sahip ve istedikleri zaman insana dönüşebilen asil canlılar. Kraliyet soyundan gelen Fearghus da sakin, yalnız yaşamını Annwyl için tehlikeye atacaktır. Zira bu kıza aşık olmuştur.
Annwyl oldukça zorlayıcı ve güçlü hatta kana susamış -bence- psikopat eğilimleri olan bir kız. Boşa Kanlı Annwyl demiyorlar. Fearghus da ona yaraşır bir aşık olacağını gösteriyor diyebilirim. Aslında Fearghus ve ailesi toptan garip; kitabın ikinci kısmında Fearghus 'un anası ve babasının tanışması ve evlenmesi anlatılıyor. Şu büyükbaba nasıl görünüyor merak ettim. :P
Dilinin akışkanlığı ve kurgu gayet yerinde. Fakat çeviriden kaynaklı çok fazla devrik cümle var. Bir de tüm kitap boyunca karakterlerin ya annesi ya da babası -hatta ailenin geri kalanıyla- sürekli sorunlu ve birbirine karşı küfürlü denebilecek tarzda konuşmaları dikkatimden kaçmadı. Yazarlar, kendi yaşamlarından ve kişiliklerinden bir parçayı da muhakkak kitaba ve karakterlere ekler. Bu yüzden ister istemez yazar hanımın ailevi sorunları olduğunu düşünmeden edemedim. Umarım tüm kitap serisine bunu yansıtmamıştır. Bu biraz kendini tekrar eden, boğucu bir döngüye sebep olur. Okuyucu açısından olumsuz bir şey.
DİPÇE: Efem seri +18 yaş üstüne hitap ediyormuşşşş. Ona göre. +18 yazısını görünce abaza gibi atlayacak olanlar var, biliyorum. Yapmayın kendinize bunu, lütfen.
"Kalbi bir ejderhaya, şehvetiyse kibirli bir şövalyeye aitti."
~
Ejderin Aşkı bitti! Kitap iki adet farklı hikayeden oluşuyor ve ben önceden okuduğum yorumlara dayanarak önce ikinci hikayeyi okumuştum. İyi ki de öyle yapmışım. Çünkü ikinci hikaye ilk hikayede okuyacağımız Fearghus'un anne ve babasının tanışmasını anlatıyor. Yazar neden sıralamayı böyle yapmış hiçbir fikrim yok gerçekten.
Gelelim hikayelere... Ben ilk hikayeyi daha çok sevdim nedense. Sanırım bir ejderha ve insanın hikayesi anlatıldığı içindi. Annwyl, abisiyle bir savaşın eşiğindedir ve bir gün abisinin askerleri onu neredeyse öldüreceği sırada muhteşem ejderhamız Fearghus ortaya çıkar.
Spoiler vermeden daha fazlasını anlatamam sanırım. İkinci hikayenin konusuna hiç girmeyeyim okuyunca öğrenin. Ama çok eğlenceli bir kitaptı inanın bana. Özellikle devreye diğer ejderhalar girince işler daha da mükemmel bir hal aldı.
Sanırım kitapta en beğendiğim sahne Fearghus ve Annwyl'in karşılaşma sahneleriydi. Tabi sonrasında birlikte zaman geçirdikleri kısımlar da harikaydı! Kitapta eleştirebileceğim tek şey biraz kaba bir dil kullanılmış olmasıydı ama itiraf etmek gerekirse beni rahatsız etmedi bu durum. Adamlar ejderha! Bizden farklı ve sert olmalılar değil mi ama?
Ha yok ben yine de rahatsız olurum diyorsanız, okumayın. Serinin devam kitaplarını okumak için çıldırıyorum!