Absürt mizahın önemli temsilcilerinden Cüneyt Yalçın'ın 3. kitabı, benim için fazla kredili yaklaşabileceğim bir kitaptı. İlk iki kitabının bıraktığı etki, edebiyat anlamında olmasa da, bıraktığı iyi hisler açısından güzeldi. Ancak kitabın ilk cümlelerinden itibaren, zorlama ilerleyişi bir nevi olmamışlık getiriyordu. Sonradan toparlar mı diye düşünürken sonuna kadar geldiğimde yine toparlanamadığını gördüm. Yapı olarak yine ilk iki kitap tarzında gidiyor, kolay okunuyor ancak konunun işlenişi, esprilerin yersiz biçimde fazlalığı kitabı vasat hale getirmiş. Kısaca yakıştıramadım yazara. Umarım 4.kitapta kendisini toparlar.