Kitabın ismine bakıp "Ateist" bir yazar olduğunu düşünen insanlar muhakak olacaktır. Ama John Barrow bir ateist değil, buna rağmen evrenin kökeninin nihai bir şekilde "gölgede kalacak" bir konu olduğunu düşünmüyor. Bu noktasıyla Barrow tanrıya inanan pek çok insandan farklı bir çizgiye sahiptir. Evrenin "başlangıcı ve sonu olmayabileceği" ihtimalinden korku içinde uzaklaşmaya çalışmaz.
Kitabında 0 enerji evreninden, şişme kozmolojisine evrenin kökeni üzerine kurulmuş çağdaş modelleri sıradan okuyucuya bile oldukça kolay gelecek bir üslupla ele alıyor.
Peki Barrow tanrıyı "evrenin kökeninde" aramıyor da nerede arıyor? "Modern fizikçi dini" dediğimiz şeyde. Evrenin denklemlerle ifade edilebilen bir düzen göstermesinde... Tanrı'yı o kadar derinde arıyor ki onun bulunduğu noktadan bakınca -bir tanrı olsa bile- fark edebileceğimizi sanmıyorum. Kesinlikle geleneksel bakış açısıyla bu konuya yaklaşan insanların sahip oldukları önyargılar üzerinde yıkıcı olacaktır.